Dział Broni Białej / MENU 4

Dział Broni Białej

Dział Broni Białej.

.

.

⋅

S 4 Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak przy Żwakowskiej .

.

S 4 Tychy, ulica Żwakowska 8/66, Poland, Europa.

S 4 Malarstwo, Rysunek, Grafika.

S 4 Rzeźba, Ceramika.

S 4 Falerystyka, Weksylologia, Heraldyka, Symbolika i Emblematyka.

S 4 Kompendium. 

.

Dział Broni Białej/ S 4 / BROŃ

BRO1 – KORDZIK WOJSK LOTNICZYCH W POLSCE nr 2628 / 1972.

Dziedzina eksponatu – LWP.

Wymiary eksponatu – łącznie z pochwą 37 cm.

.

Dział Broni Białej – kategorie broni białej

---

.

Dział Broni Białej – broń – obuchowa

---

MACZUGA, jeden z najstarszych rodzajów broni obuchowej. Początkowo gruby, sękaty kij (do 1 m dł.), którego grubszy koniec służył do zadawania ciosów. W tej postaci był używany przez ludy pierwotne i przetrwał do XVII w. jako broń chłopska. Z czasem w Niemczech pojawiła się odmiana maczugi, tzw. Morgenstern.

Młot bojowy.

BUZDYGAN [tur.] broń obuchowa pochodzenia wschodniego. Podobna do buławy, lecz o głowicy rozszczepionej na stalowe pióra (zwykle 6 – 8). Przyjęty od Turków. W Polsce XVI-XVIII w. stanowił broń oraz oznakę godności dowódców różnych szczebli, m.in. rotmistrza.

KASTET [franc.], narzędzie używane jako broń ręczna. Metalowa płytka z odpowiednio wyciętymi otworami na cztery palce. Posiada wystające na zewnątrz ostro zakończone pierścienie (kolce). Wzmagają one skutek uderzenia pięści. W Polsce używanie kastetu jest niedozwolone.

Pałka policyjna.

.

Dział Broni Białej – broń obuchowo-sieczna

---

SIEKIERA, ręczne narzędzie do ścinania drzew i obróbki drewna. Składa się z klinowego żeleźca (siekiery właściwej) i drewnianej rękojeści (toporzyska). Dawniej także broń. Siekiera pojawiła się we wczesnym neolicie w postaci kamiennego klina umocowanego w rozszczepionym końcu rękojeści. Z czasem zaczęto wyrabiać siekiery z kamienia gładzonego, a następnie brązu – z uchem do umocowania rękojeści, później – z żelaza. Obecnie (choć znane są jeszcze siekiery kamienne u ludów u ludów prymitywnych, np. w Australii, Nowej Gwinei) siekierę właściwą lub tylko jej ostrze (siekiery zgrzewne) wyrabia się ze stali wysokowęglistej. W leśnictwie używa się siekier uniwersalnych oraz siekier specjalnych, np. do ścinki, okrzesywania drzew, łupania, korowania drewna. Siekiery do ciosania drewna (topór ciesielski) odznacza się szerokim ostrzem i płaskim klinem. Ostatnio produkowane są siekiery specjalne o napędzie mechanicznym.

TOPÓR, ręczne narzędzie składające się ze stalowego żeleźca o smukłym ostrzu, osadzonego na krótkim drewnianym trzonku (stylisku). Topór bojowy, broń obuchowa – duże żeleźce o półkolistym wygiętym ostrzu osadzone na krótkim stylisku. Była używana głównie w średniowieczu. Znana z materiałów archeol. i historycznych.

CZEKAN [tur.]: 1) – wojskowy młotek bojowy. Zwany także nadziakiem lub obuchem. Służył do rozbijania zbroi przeciwnika. Również siekierka na długim drzewcu zakończona zagiętym ku dołowi kolcem do ściągania jeźdźca z konia. Używany XIV-XVIII w. 2) sport – rodzaj mocnej laski używanej przez alpinistów. Ma stalową głowicę zakończoną z jednej strony łopatką, z drugiej dziobem. Służy do rąbania stopni i chwytów w stromym lodzie i twardym śniegu, a także do asekuracji.

BERDYSZ.

NADZIAK.

.

Dział Broni Białej – broń obuchowo-kłująca

---

MORGENSTERN, odmiana maczugi z drewnianą głowicą nabijaną ostrymi kamieniami. Później żelaznymi kolcami lub gwoździami, albo z głowicą metalową.

Wekiera.

.

S 4 broń – tnąca – broń sieczna

---

Miecz.

SZABLA [węg.]; 1) wojsk. Broń sieczna o krzywej głowni. Przeznaczona zarówno do rąbania, jak i do kłucia. Używana od starożytności do XX wieku. Do najlepszych używano szable wschodnie, które najczęściej miały głownie ze stali – damasceńskiej. Rozwinęło się wśród nich kilka typów: perski (szamszir), turecki (kyłydź), arabski (sajf) i kaukaski. W Polsce szable weszły w użycie w XVI w. W ciągu XVII w. powstały pol. typy szabli z rękojeścią otwartą i zamkniętą. Oprócz szabli bojowych istniały także ozdobne, używane jedynie jako ozdoba stroju – (karabela). 2) sport. Broń sieczna i kolna. Dł. całkowita 105 cm, ciężar do 500 g. Również konkurencja szermiercza (- szermierka), gdzie polem trafień jest cała górna część ciała do pasa. Cięcia zadaje się tylko ostrzem brzeszczota. Konkurencję rozgrywa się indywidualnie i drużynowo.

SZABLA BATORÓWKA, pol. szabla z wyrytym na głowni nazwiskiem, cyfrą lub datą panowania króla Stefana Batorego.

.

KATANA, jednosieczna szabla japońska o lekko wygiętej głowni. Posiadała ozdobną rękojeść. Jej pierwowzorem był brązowy dwusieczny miecz (ken) z pierwszych wieków przed n.e. W średniowieczu samurajowie nosili dwie szable, zw. daishō [’duża’ i ’mała’], zatknięte za pas. Od szabli bojowej odróżnia się szablę dworską, tachi. Głownia katany (ha) była specjalnie kuta i hartowana. Jelec tarczowy (tsuba) i metalowa lub rogowa głowica (kashira) były bogato zdobione dekoracją ażurową lub reliefową. Wzory zdobień były zwierzęce lub roślinne. Katanę noszono w ozdobnej pochwie (saya) z laki lub drewna pokrytego blachą miedzianą, skórą rybią lub laką. Od XIII w. płatnerstwo osiągnęło w Japonii szczególnie wysoki poziom techn. i artyst. Głównymi ośrodkami były prowincje Bizen, Yamaschiro, Yamato, Sōshū.

KARABELA [od nazwy pers. m. Karbala (obecnie w Iraku). W Polsce szabla paradna używana wyłącznie jako ozdobna do ubioru. Nigdy nie stosowana jako broń do walki. Karabele miały zwykle rękojeści oprawne w srebro lub złoto. Wysadzane były szlachetnymi kamieniami. Rozpowszechnione gł. w okresie panowania Jana III Sobieskiego.

KINDŻAŁ [tur], broń biała. Rodzaj długiego noża, prostego lub zakrzywionego. Głownię posiada obosieczną, z krótką rękojeścią. Używany przez plemiona kaukaskie oraz przez Turków.

KORDELAS [niem. < wł.], krótka biała broń myśliwska. Dawniej służyła do skłuwania (dobijania) postrzelonej grubej zwierzyny. Była noszona przy boku przez myśliwych i dworską służbę łow. Rękojeść kordelasa wykonana była często z rogu, niekiedy ozdobiona bogatą ornamentacją o tematyce myśliwskiej.

.

Dział Broni Białej – broń kłująca

---

KONCERZ [czes. < tur], broń biała o prostej, długiej głowni o przekroju trój- lub czworokątnym. Przeznaczona wyłącznie do kłucia. Pojawiła się w Europie w XV w. i używana była przez ciężką jazdę. W Polsce, na Węgrzech i na Wschodzie w użyciu do poł. XVIII w.

WŁÓCZNIA, broń broń drzewcowa. Złożona z drzewca długości 2-2,5 m i wbitego weń lub nałożonego za pomocą tulei ostrza. Pierwotnie włócznia używana była zarówno przez piechotę , jak przez jazdę jako broń kolna, służąca do pchnięcia. W jeździe zastąpiła ją we wczesnym średniowieczu dłuższa od niej — kopia, w piechocie w XV w. jeszcze dłuższa — pika.

SARISSA [gr.], ciężka włócznia, dl. do 6 m, używana przez piechotę macedońską (sarissophoroi) w IV w. p.n.e.

SZPADA [wł. < gr.]: 1) wojsk. Broń biała przeznaczona do kłucia, o prosto i ostro zakończonej głowni oraz jelcu złożonym z kabłąka i tarczy. Używana w Europie w XVII-XIX w., początkowo przede wszystkim przez oficerów i wyższych dowódców, później także przez urzędników. 2) sport. broń kolna. Długość całkowita 110 cm, ciężar do 770 g. Klinga ze stali o przekroju trójkątnym. Również konkurencja szermiercza rozgrywana indywidualnie lub zespołowo. Polem trafienia jest całe ciało szermierza.

Siekacz.

.

Dział Broni Białej 

---

Rapier.

FLORET [franc. < wł.] broń kolna o prostokątnym przekroju kingi. Pochodzenia wł.-hiszp. Wprowadzona do szermierki w XVIII w. Również konkurencja szermiercza z użyciem f. Jedyna konkurencja szermiercza rozgrywana również przez kobiety. Czas trwania walki u mężczyzn do 10 min. Dla kobiet do 8 min. O zwycięstwie decyduje u mężczyzn najczęściej 5 zadanych trafień. U kobiet 4.

Katar.

SZTYLET [wł.], krótka broń biała, używana w XVI-XIX w. dp celów obronnych lub skrytobójczych. Miał b. cienką, ostro zakończoną, prostą głownię stalową o przekroju trójkątnym, krótki, prosty jelec i cienką rękojeść, zwykle metalową. Wobec istnienia w niektórych państwach zakazu noszenia sztyletu, na głowni ich odciskano nieraz podziałkę, aby mógł imitować — działomiar.

BAGNET [franc. baïonnette], broń biała. Rodzaj sztyletu. Nazwany od franc. m. Bajonna, w którym wyprodukowano go (w poł. XVII w.) po raz pierwszy; początkowo wkładany trzonem w lufę broni palnej, co umożliwiało użycie go do walki wręcz, następnie w różny sposób nasadzany na lufę karabinu (po II wojnie światowej również – pistoletu maszynowego), co umożliwiło strzelanie z bagnetem na broni; wprowadzenie bagnetu spowodowało wyeliminowanie z piechoty pikinierów i jednolite jej uzbrojenie w broń palną.

.

Dział Broni Białej – tnąco-kłująca

---

HALABARDA [niem.], broń drzewcowa złożona z siekiery, grotu i haka (do ściągania z siodła). Są one osadzone na 2,5 metrowym drzewcu. Używana w średniowieczu przez piechotę. Od poł. XVI w. stopniowo zanikała jako broń bojowa. Obecnie broń szwajc. gwardii papieskiej. W dawnej Polsce znana, lecz rzadko używana. Halabardnicy, żołnierze piesi uzbrojeni w halabardy (lub jej odmiany, np. gizarmy lub glewie). Od pocz. XIV w. halabardnicy, ustawieni w szyku bojowym w głębokie czworoboki za czołowymi szeregami pikinierów, stanowili gł. masę wojsk pieszych. Od poł. XVI w. zaczęli ustępować miejsca pikinierom o arkebuzerom. W XVII w. halabardnicy zeszli do roli straży pałacowych i miejskich.

GIZARMA [franc. guisarme < hiszp.], włoska odmiana halabardy. Broń drzewcowa. Składająca się z płaskiego żeleźca zaopatrzonego w ostry grot z dwoma lub trzema haczykowatymi występami. Osadzona na drzewcu dł. 2-2,5 m. Używana była w średniowieczu przez piechotę, gł. we Włoszech i Francji. Później stała się bronią straży pałacowych. Ostatecznie wyszła z użycia w  XVII w.

GLEWIA [łac.], broń drzewcowa, Szeroka, podobna do miecza. Głownia osadzona na drzewcu dł. 2-2,5 m. Używana w Europie Zachodniej w XIV i XV w. jako broń bojowa piechoty. Następnie od XVII w. broń straży pałacowych.

.

S 4

---

KOPIA: 1) broń drzewcowa ciężkiej średniowiecznej jazdy rycerskiej. Złożona z długiego drzewca i osadzonego na nim grotu. Ozdobiona proporcem. W zach. Europie używana od wczesnego średniowiecza do końca XVI w. W Polsce w XVI w. obok kopii zach.eur. zaczęto używać kopii węgierskich, z których po pewnych modyfikacjach wytworzył się typ kopii polskiej (broń husarii). Używano jej do poł. XVIII w. 2) w średniowieczu najmniejsza jednostka organizacyjna w ciężkozbrojnej jeździe rycerskiej, składająca się z rycerza-kopijnika, giermka i kilku zbrojnych pachołków. W wojskach zaciężnych (od 2 poł. XV w.) odpowiednikiem kopii w jeździe był poczet. Z kopii lub pocztów składała się podstawowa jednostka organizacyjno-taktyczna jazdy – chorągiew (rota).

LANCA [niem. < łac.] broń drzewcowa kawalerii. Na długim drzewcu wąski grot oraz proporczyk. W czasie marszu osadzona w tulei przy strzemieniu i zawieszana na ramieniu za temblak. W Polsce przyjęła się powszechnie na przełomie XVIII i XIX w.

Nóż szturmowy.

Nóż bojowy.

.

Dział Broni Białej z wpisu do Księgi Pamiątkowej Muzeum

---

Podziękowanie za udostępnienie zwiedzenia Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak. Bardzo ciekawe eksponaty oraz ciekawe opowiadanie szczegółowe odnośnie wystawy. Pan Marian (Tychy) – 01 lipca 2015 r.

Bardzo ciekawa wystawa. Pani Helena (Tychy) – Tychy/wojewódzkie obchody Święta Wojska Polskiego pod Żyrafą – 7 sierpnia 2013 r.

Podziwiamy rękę artystów, złota cierpliwość, precyzyjność – wspaniałe wrażenia i emocje. Dziękujemy!. Pani Wioletta, Oliwia, Kuba, Maciuś i Gosia (Tychy) – Tychy/wojewódzkie obchody Święta Wojska Polskiego pod Żyrafą – 7 sierpnia 2013.

Bardzo ciekawy pomysł na życie w miniaturze. Ładne prace. Pani Beata (Tychy) – Tychy/wojewódzkie obchody Święta Wojska Polskiego pod Żyrafą – 7 sierpnia 2013 r.

Jestem zachwycony, że mogłem zobaczyć kolekcję zgromadzonych dzieł Pana, prace pokazane są unikatowe. Dziękuję bardzo za zaproszenie i możliwość zapoznania się z eksponatami, życzę dalszych sukcesów. Pan Adam (Tychy) – Tychy czwartek, 13 czerwca 2013 r.

.

Dział Broni Białej z albumu

---

Miejskie Centrum Kultury w Tychach nie po raz pierwszy współpracuje z p. Dominiakiem i po raz kolejny owoc tej współpracy zachwyca. Jesteśmy dumni z faktu, że mogliśmy udostępnić mieszkańcom miasta zbiory Pańskiej placówki i tym samym przyczynić się do artystycznej edukacji tyszan. Życzę powodzenia. Pan Wojciech Wieczorek (Tychy) – Dyrektor Miejskiego Centrum Kultury w Tychach – Tychy czwartek, 13 czerwca 2013 r.

Jestem bardzo zadowolona z wystawy, na którą byłam zaproszona. Pani Helena (Tychy) – Tychy czwartek, 13 czerwca 2013 r.

Dziękujemy za możliwość obejrzenia wyjątkowo oryginalnej wystawy miniatur. Po raz pierwszy mieliśmy okazję obejrzeć tak malutkie eksponaty sztuki. Życzymy powodzenia i poszerzania kolekcji. Państwo Matylda i Andrzej (Lublin, Jeżowe) – sobota, 26 lipca 2014 r.

Serdecznie dziękujemy za zaprezentowanie zasobów Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak w Tychach. Cieszymy się, że mogliśmy obejrzeć tak ciekawe i zaskakujące w swojej formie eksponaty. Pozdrawiamy i życzymy dalszych sukcesów. Państwo Joanna i Janusz (Jeżowe) – niedziela, 27 lipca 2014 r.

.

Dział Broni Białej – przesłane opinie

---

„W lipcu 2015 r. w czasie urlopu u rodziny odwiedziłem Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak. Założonego i prowadzonego przez P. Dominiaka. Muszę powiedzieć, że mi się bardzo podobało. Muzeum znajduje się w mieszkaniu P. Dominiaka. Pomimo relatywnie nie za dużych pomieszczeń, jest pomysłowo i profesjonalnie zorganizowane. P. Dominiak prowadzi je z wielkim zapałem i wielkim sercem do tej sztuki. Nie często można spotkać tak intensywne zaangażowanie. Polecam z przekonaniem odwiedzić to Muzeum bo jest naprawdę warte zobaczenia. Szczerze Jarosław Raban Stuttgart. Region: Bundesland: Baden-Württemberg Land: Deutschland”.

.

Dział Broni Białej kategoria – broń

---

akcja pod czarnocinem plan wydarzeń. atak paniki. czyn nieuczciwej konkurencji powoduje odpowiedzialność karną i cywilna oraz ścigany jest. dama w białym welonie. kampania czyste powietrze dofinansowanie. kawaler orderu uśmiechu. kosa spalinowa. kord tekstylny. kozik czarnego liścia. król lew zwierzęta. królowa wielkiej brytanii uprawnienia. królowa śniegu po drugiej stronie lustra. królowie z dynastii jagiellonów.

.

S 4 słowo

---

królowa Kinga legenda. wiano świętej kingi karty pracy. krwawa rzeź pod berlinem. wkroczenie armii czerwonej do berlina data. rycerz na białym koniu rysunek. rycerze i księżniczki. rycerze okrągłego stołu. walka ze smogiem dofinansowanie. walka z wiatrakami. waleczne serce. witeź w tygrysiej skórze. wiarus walczący pod grunwaldem. weteran wojenny przywileje. oficerowie weterani powstania styczniowego. wojak poległy pod krakowem. wojownik wspaniały. wódz wikingów. władca księstwa warszawskiego.

.

S 4 wyrażenie

---

bitwa pod termopilami data. bohater romantyczny to przede wszystkim. bohater tragiczny słownik terminów literackich. bojownik rzuca sie. bojownik akwarium towarzyskie. bój się boga. bójka w szatni reprezentacji polski. bójki uliczne dziewczyn. bijatyki dziewczyn z chlopcami. scyzoryk wielofunkcyjny. sołdat od leningradu do berlina. starcie w metrze. szermierz w masce. szlachcic na zagrodzie równy wojewodzie pochodzenie. zbój z legend. zbrodnia katyńska. batalia. batalia przeciw pracy. utarczka ze szwedami.

.

S 4 frazaeologia

---

żołnierze kosmosu. co się stało z żołnierzami z westerplatte po kapitulacji. żołdak i zło świata. masakra w ciecierzynie. monarcha z rodu panującego. monarchia konstytucyjna w europie. nestor rodu złotopolskich. egzekucja z nieruchomości. parada wojskowa. paź mieczy karta dnia. puginał średniowieczny. mizerykordia krzyżacy. tasak do mięsa. toporek wodza apaczów . toporek strażacki do czego służy. znakomitość w dziedzinie nauki. zmagania z niewidzialną siłą. zemsta faraona na wyspach kanaryjskich.

.

S 4 sformułowanie

---

biała broń używana dawniej w pojedynkach. obrona terytorialna broń. walizka na broń. meble ze skrzyń wojskowych. wyrób szabli. płatnerz miecze. płatnerstwo nauka. miecznik królewski. skład dworu królewskiego. tarcze strzeleckie do łuku. tarcza łucznicza słomiana. zgoda przewozowa na broń. czy posiadanie maczety jest karalne. jakiej długości nóż można nosić przy sobie 2018. ustawa o broni i amunicji 2018 tekst jednolity. 2381. 2385.

.

S 4 galeria

---

.

.

Dział Broni Białej – strony polecane

---

Grażyna Dominiak .

.

.