Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B

2 listopada, 2020

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B logo Muzeum DOMINIAK

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B

oczywiście miło nam gościć Państwa na domenie

hasła używanego przez

Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak

w zespole miejskim Tychach przy dwupasmówce Żwakowska 8/66

baha budujące spotkania bardzo ciekawe dzieła sztuki bogaty zbiór autor Henryk Jan Dominiak

Baha

sygnał – B – 3, A – 1, H – 11, A – 1 litera alfabetu polskiego:

A Ą B C Ć D Baha encyklopedia leksykon słownik kompendium zbiór objaśnienie wyrażeń autor Henryk Jan Dominiak E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Baha rzeźba wystawy rzeźby arcydzieło europy artysta rzeźbiarz polska sztuka nowoczesna R S Ś T U W Y Z Ź Ż

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B, zgromadzone przez MMSPHJD Polska.

.

strona głównaBIP1KDRregulaminKolekcjalauryfalerystykaheraldykasymbolikaemblematykarzeźbaceramikabroń biała • .

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B Bah


BAHAMY to nazwa zbiorowa dla 700 wysp i raf, które tworzą długi archipelag, rozciągający się na południowy wschód od Florydy w Stanach Zjednoczonych i na północ od Kuby. Większość wysp otoczona jest malowniczymi lasami namorzynowymi, lagunami, rafami koralowymi i złotymi plażami, a duże wyspy porośnięte są przez sosny karaibskie. Naturalne piękno wysp i olbrzymia różnorodność dzikich gatunków zwierząt to ich główne bogactwo. Wyspy przyciągają tysiące turystów.

.

Jedyny minerał wydobywany na eksport w znacznych ilościach to sól kamienna. Do 1973 roku Bahamy były brytyjską kolonią i rząd kieruje się nadal wytycznymi brytyjskimi, pozostając pod zwierzchnictwem monarchy brytyjskiego jako głowy państwa, który reprezentowany jest na wyspach przez gubernatora generalnego.

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B Bai


BAILDONIT, nazwa spieku ceramicznego (którego gł. składnikiem jest spiekany węgiel) wytwarzanego przez Hutę „Baildon”.

.

BAINIT, pseudomartenzyt, składnik strukturalny hartowanych stali i żeliw szarych. Ma budowę iglastą, podobnie jak martenzyt, lecz jest odmianą perlitu (jak sorbit i troostyt), przy czym zawarty w nim cementyt jest bardziej rozdrobniony niż w troostycie. Bainit otrzymuje się przez izotermiczny (izoterma) rozpad austenitu w temp. 300–400°C. Twardość bainitu wynosi 47–52 HRC.

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B Baj


BAJADERA [portug.], eur. nazwa hind. tancerki kulturowej. Taniec bajader był pantomimą połączony ze śpiewem towarzyszących im muzyków i wchodził w skład obrzędów odprawianych w świątyniach ku czci Buddy.

.

BAJDAK [ukr.]: 1) duża płaskodenna bezpokładowa łódź żaglowo-wiosłowa, używana dawniej na rzekach Ukrainy i Białorusi. 2) mały bezpokładowy statek żaglowy (jednomasztowy), używany dawniej na Dnieprze i jego dopływach.

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B Bak


BAKAŁARZ [łac. baccalaureus]; 1) osoba posiadająca bakalauteat. 2) dawna potoczna nazwa nauczyciela, szczególnie szkół elementarnych. Bakałarzami nazywano w zasadzie nauczycieli z wyższym studiami, pozostałych zaś klechami.

.

BAKAN [ros. < hol], baken, pława (żeglugowe znaki) w kształcie pionowego walca, stożka, kuli itp. z okresowo zapalanym światłem białym, zielonym lub czerwonym.

.

baha Bal


BALISTA [łac. ’rzucam’], staroż. machina miotająca płaskotorowa. Służyła do wyrzucania kul kamiennych lub belek za pomocą napinanej cięciwy. Używana w V w. p.n.e. przez Syrakuzan, następnie przez Rzymian przy obleganiu twierdz. Idea konstrukcyjna balisty odżyła w średniowieczu pod postacią kusz ręcznych, kusz wałowych, wielkich espringol i innych.

.

BALISTYT, rodzaj prochu bezdymnego.

.

BALSA: 1) dawna nazwa tratew Inków, wykonanych z drewna balsy. 2) nazwa małych łodzi z wiązek trzciny w Ameryce Południowej.

.

BALSAMINKA [hebr.], puszka na pachnidła. Od średniowiecza używana przez ortodoksyjnych żydów w sobotę wieczór. Najczęściej spotykaną formą balsaminki jest wieżyczka na smukłej podstawie, zakończona u góry stożkiem lub ostrosłupem z chorągiewką, kuta w metalu lub filigranowa. Rzadziej spotykane są balsaminki w formie rybki, jaja, gruszki, ptaka. Balsaminki wykonywane były z metalu (srebro, mosiądz, brąz), lub drewna.

.

BALSAMOWANIE ZWŁOK, zahamowanie rozkładu zwłok polegające na wstrzykiwaniu do tętnic płynów konserwujących (np. formaliny ze spirytusem lub sublimatem). Dobrze zakonserwowane zwłoki przez długi czas zachowują swój kształt i nie ulegają rozkładowi, wysychając powoli. Sztuka balsamowania zwłok znana była już w starożytnym Egipcie, gdzie do tego celu używano m.in. soli, żywic i roztworów balsamów.

.

baha Ban


BANDERA [hiszp. < staroprowansalski], płat tkaniny o barwach państw., wywieszany na statkach wodnych w celu oznaczenia przynależności państw. Czasem również charakteru służby (bandera wojenna, handlowa, sportowa, pocztowa). Statek handlowy podnosząc banderę danego państwa musi dokument (okrętowy certyfikat) wydany przez odpowiedni organ rejestracyjny (rejestr statków) tego państwa. Na statkach handl. podnosi się banderę na flagowym drzewcu rufowym (flagsztoku). Na okrętach wojennych w czasie postoju podnosi się banderę jak na statkach handl., a w ruchu – na gaflu masztu tylnego.

.

BANDERIA [łac. banderium ’proporzec’]: 1) dawniej na Węgrzech chorągiew jazdy, wystawiana przez królów, możnowładców, komitaty i większe miasta. Za Macieja Korwina obowiązek wystawiania banderii został zamieniony na opłaty pieniężne. 2) obecnie orszak konny asystujący podczas uroczystości.

.

BANGLADESZ, dosłownie „ziemia Bengalczyków”, leży w północno-wschodniej części subkontynentu indyjskiego i zajmuje dwie trzecie delty rzek Gangesu i Brahmaputry, które wspólnie uchodzą do Zatoki Bengalskiej. Bangladesz jest jednym z najuboższych, najgęściej zaludnionych i najsłabiej rozwiniętych krajów świata. Gospodarka głównie rolnicza; częste cyklony i powodzie uniemożliwiają jednak rozwój tego sektora i przyczyniają się do powstawania braków żywności. Bardzo niski poziom uprzemysłowienia. Główne zasoby to juta i bawełna.

.

baha Bar


BARBADOS to jedna z wysp Karaibów, położona poza głównym łukiem Małych Antyli, w odległości ok. 375 km od północno-wschodnich wybrzeży Wenezueli. Zasiedlona została w 1627 r. przez Brytyjczyków, którzy założyli tu plantacje trzciny cukrowej dla potrzeb własnego rynku. Barbados stał się w pełni niepodległym członkiem Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 roku, ale nadal zachowuje aspekty brytyjskiego życia kulturalnego. Większość obecnych mieszkańców Barbadosu to potomkowie niewolników wyzwolonych w latach trzydziestych dziewiętnastego wieku.

.

Rolnictwo zdominowane jest przez uprawę trzciny cukrowej (z małymi zakładami przetwórczymi eksportującymi też produkty uboczne, melasę i rum), ale zwiększa się także udział innych upraw, jak owoców cytrusowych i bawełny. Turystyka to czynnik, który wnosi najwięcej do gospodarki i dzięki któremu Barbados posiada jeden z najwyższych standardów życia wśród wszystkich państw wyspiarskich wschodnich Karaibów.

.

BARK [ang.], żaglowiec handlowy o 3-5 masztach, z których ostatni ma → ożaglowanie gaflowe, a pozostałe – ożaglowanie rejowe. Od końca XIX w. budowano liczne b. stalowe o pojemności 3-5 tys. BRT. Rozwój napędu mech. wpłynął na zaniechanie budowy dużych żaglowców. Jeden z ostatnich 4-masztowych bark szkolny „Pamir” (NRF), zatonął w roku 1957 na Atlantyku.

.

BARKA: 1) statek o nośności ponad 20 t do przewozu towarów na śródlądowych drogach wodnych, wodach osłoniętych, zalewach i w portach. Ma napęd własny albo jest holowana (lub pchana) pojedynczo lub w zestawach pchanych lub pociągach holowanych. Ma szerokie i długie otwory łukowe otwarte lub zamykane (zakrywane). Nie ma urządzeń przeładunkowych. 2) dawne określenie barku. 3) barka desantowa okręt desantowy.

.

BARŁÓG: 1) w języku łow. legowisko dzika lub niedźwiedzia (gawra). 2) potocznie nędzne, nieporządne posłanie człowieka, a także legowisko psa.

.

BARON [łac. baro < staroniem., ’(bitny) mąż’], feudalny tytuł wyższej szlachty. W średniowieczu mianem barona (lordów, parów) określano ogół bezpośrednich wasali króla. Z czasem tytuł baron stał się honorowym tytułem szlacheckim, w hierarchii niższym od hrabiego. W XIX w. tytuł barona nadawany był przez władców wybitnym przedstawicielom burżuazji.

.

BARONET, tytuł szlachecki w Anglii, ustanowiony w1611 r. przez Jakuba I. Jest dziedziczny, przechodzi na najstarszego syna po uzyskaniu przez niego pełnoletności i udowodnieniu rodowodu. Zaliczany do gentry.

.

BARTNE PRAWO, obelne prawo, w dawnej Polsce prawo obejmujące bartników. Regulowało ustrój władz i sądów bartniczych, obowiązki bartników, ich sprawy spadkowe, karne i procesowe oraz prowadzenie ksiąg bartnych. Powstało jako prawo zwyczajowe, w 1347 r. weszło do statutów Kazimierza Wielkiego. Znane przede wszystkim z terenów Mazowsza, Borów Tucholskich, Sandomierszczyzny i Podkarpacia w formie ordynacji bartnych, wydawanych dla kompleksów dóbr, np. 1478 dla Łańcuta, Kańczugi i Tyczyna. W roku 1616 ogłoszone drukiem dla starostwa łomżyńskiego.

.

BARWA, specjalny ubiór wyróżniający w społeczeństwie feudalnym pewne grupy ludności zależne bezpośrednio od wielkich feudałów (np. dworzanie i wojsko). Podwładni stosowali w swoich ubiorach barwy tarczy herbowej zwierzchnika. Zwyczaj ten rozpowszechniony w czasie wypraw krzyżowych, przetrwał na dworach król. i magnackich także w wiekach późniejszych (np. w Polsce 1776 Sejm uchwalił odrębne barwy kontuszów i żupanów dla posłów każdego województwa). Barwa stanowiła prototyp mundurów i liberii.

.

baha Bed


BEDA CZCIGODNY (ok. 673-375) święty, benedyktyn, doktor Kościoła i historyk z opactwa Jarrow, autor wielu dzieł dramatyczno-retorycznych, geograficzno-przyrodniczych, w tym „De natura liber.” oraz komentarzy do Pisma Świętego posiadających do XIX wieku fundamentalne znaczenie w egzegezie katolickiej.

.

baha Bel


BELGIA leży nad Morzem Północnym; na północnym wschodzie graniczy z Holandią, na wschodzie z Niemcami, na południowym wschodzie z Luksemburgiem, na południu i zachodzie z Francją. Na ludność Belgii składają się dwie grupy. Ponad połowa populacji skupionej na północy to Flamandowie, których język to dialekt języka niderlandzkiego. Pozostali, zamieszkujący południe kraju, to francuskojęzyczni Walonowie. Pomimo konieczności importu większość surowców kraj stworzył ogromną różnorodność specjalistycznych gałęzi przemysłu wytwórczego, co czyni go jednym z ważniejszych europejskich ośrodków handlowych.

.

BELWEDER, pałac w Warszawie, usytuowany malowniczo na skraju wysokiej skarpy wiślanej ponad terenem Łazienek. Wzniesiony w 1659 r. przez kanclerza wielkiego litew. Krzysztofa Paca, potem należał do Lubomirskich, a od 1764 do Stanisława Augusta Poniatowskiego, który założył tu manufakturę fajansów (Belwedery), czynna ok. 1774-87; 1818 r. Belweder zakupiony przez rząd Królestwa Kongresowego został przeznaczony dla w. ks. Konstantego. Na miejscu dawnego budynku Jakub Kubicki wzniósł 1818-22 neoklasycystyczny pałac z piętrowym korpusem gł. o czterokolumnowych portykach od dziedzińca i parku i dwoma parterowymi skrzydłami. Upamiętniony wypadkami powstania listopadowego z 29 listopada 1830 r., Belweder przetrwał w nie zmienionej postaci do dziś; od 1918 r. jest reprezentacyjną rezydencją państwową.

.

baha Beł


BEŁT, strzała, pocisk do kuszy składający się z grubego grotu, zazwyczaj metalowego i krótkiego drzewca z opierzeniem; groty bełtów miały niekiedy haczyki uniemożliwiające wyrwanie pocisku z przedmiotu, w który się wbił.

.

baha Ben


BENIN (była posiadłość francuska Dahomej) to obecnie republika położona na zachodnim wybrzeżu Afryki. Na zachodzie graniczy z Togo, na północy z Burkina Faso i Nigrem, na wschodzie z Nigerią. Ponad połowa ludności zatrudniona jest w rolnictwie. Bardzo niski standard życia.

.

BENINU SZTUKA – od końca XIII w. rozwijał się w Beninie ważny ośrodek sztuki murzyńskiej, produkujący wyroby z brązu i kości słoniowej. Brązy benińskie, odlewane metodą traconego wosku, obejmują rzeźby pełne (głowy portretowe, całopostaciowe przedstawienia figuralne i zwierzęce), płyty reliefowe służące jako dekoracja architektury, ozdobne naczynia i sprzęty rytualne. Wśród wyrobów z kości słoniowej są maski, plakietki, drobne naczynia i sprzęty oraz figurki zwierząt inkrustowane miedzią. Rzeźba Beninu jest typowym przykładem sztuki dworskiej, której celem była gloryfikacja władcy i jego czynów. Ogólną jej cechą jest stylizowany naturalizm i duża dekoracyjność.

.

Najwyższy poziom artystyczny i techniczny reprezentują dzieła wczesne, z XIV-XVI w., zdradzające wyraźne wpływy sztuki Ife. Od XVII w. sztuka Beninu przeżywała pogłębiający się kryzys, trwający aż do jej końca w XIX w. Sztuka Beninu, odkryta przez Anglików w 1897 r., była długo uważana za element obcy, nie związany z kulturą afrykańską i dopiero systematyczne badania naukowe, prowadzone w różnych punktach Nigerii, potwierdziły ostatecznie jej rodzimy charakter.

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B Ber


BERET [franc.< łac.], okrągła, płaska, zwykle filcowa czapka pochodzenia baskijskiego; w XVI i XVII w. noszono berety aksamitne i jedwabne, kształtem zbliżone do kapelusza, haftowane, obszywane klejnotami lub zdobione strusimi piórami.

.

baha Bl


BLIK [niem.], w malarstwie – grubo nałożona farba jasna lub biała, podkreślająca skupienie światła odbitego, np. w portrecie na gałce ocznej, na końcu nosa czy na biżuterii, a w martwej naturze – na przedmiotach metalowych, szklanych i ceramicznych; stosowany często, głównie technice olejnej, od XVI w.

.

BLIŹNIĘTA, Gemini (Gem), gwiazdozbiór zodiakalny; w Polsce widoczny zimą i wiosną; również znak Zodiaku.

.

BLIZZARD [ang. zamieć, zadymka], gwałtowny silny wiatr o kierunku pn.-zach.; występuje zwykle w towarzystwie opadu śnieżnego, w skutek czego może być niebezpieczny dla ludzi i zwierząt; wieje w Ameryce Pn., gdzie terminem tym określa się również burze śnieżne i niekiedy piaskowe.

.

BLOK KONTYNENTALNY, zwarta część skorupy ziemskiej położona powyżej poziomu den oceanicznych. Obejmuje obszar lądu, szelf i stok kontynentalny.

.

„BLUSZCZ”, tygodnik, jedno z najstarszych pism kobiecych w Europie, wydawany w Warszawie w latach 1865-1939, założycielką i pierwszą redaktorką była M. Ilnicka, w 1897 r. funkcję redaktora przejął Piotr Dawalewicz. Pismo miało dział lit., dział mód, wiadomości gospodarcze i zagraniczne; współpracowali z nim liczni korespondenci zagraniczni; „BLUSZCZ” zamieszczał utwory m.in. Deotymy, M. Dąbrowskiej, P. Gojawiczyńskiej, E. Orzeszkowej, M. Rodziewiczówny oraz J. I. Kraszewskiego i Józefa Kremera.

.

baha Bł


BŁAM, zeszyte skóry futerkowe (krowy, bawoły, jaki, żubry, antylopy, konie, świnie, niedźwiedzie), odpowiednio dobrane pod względem ilości i jakości; z błamu można wykonać określony przedmiot konfekcji futrzarskiej, np. futro, pelisę.

.

BŁONA FOTOGRAFICZNA, fotograficzny materiał światłoczuły.

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B Bo


BOLIWIA to kraj bez dostępu do morza usytuowany w środkowej części Ameryki Południowej. Większość ludności zamieszkuje głównie Altiplano, płaskowyż położony między dwoma pasmami Andów; ponad połowa mieszkańców tej strefy opiera swoje utrzymanie na rolnictwie. Oficjalnie kawa i cukier należą do najważniejszych upraw handlowych, ale ważne źródło dochodu stanowi także nielegalny eksport kokainy.

.

BOŚNIA I HERCEGOWINA istnieje jako państwo od marca 1992 r. w następstwie referendum, które podzieliło byłą Jugosławię na pięć republik. Do 1995 r. trwała domowa wojna etniczna; do zawieszenia broni doszło dopiero pod presją międzynarodowych sił zbrojnych.

.

BOTSWANA to państwo bez dostępu do morza, położone w południowej Afryce; pozostaje w unii celnej ze swoim potężnym sąsiadem, RPA, od której w dużym stopniu pozostaje uzależniona gospodarczo. Około 80% ludności opiera nadal swoje utrzymanie na uprawie roli i hodowli bydła; eksportuje się mięso i skóry. Firmy z RPA uczestniczą w górnictwie diamentów, miedzi i niklu, zaś rząd kraju popiera rozwój sektora przemysłowego. Turystyka w stadium rozwoju.

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B Br


BRĄZOWNICZO-POZŁOTNICZY CECH, cech zrzeszający odlewników (konwisarzy i ludwisarzy). Pierwsze informacje o istnieniu cechu konwisarzy w Polsce pochodzą z 1392 r. (księgi Krakowa). W końcu XV w, istniały już cechy konwisarzy i ludwisarzy we Lwowie, Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Toruniu, Gdańsku oraz innych miastach. Wielokrotnie reorganizowane, istniały w Polsce do wybuchu I wojny światowej, tracąc stopniowo znaczenie wskutek rozwoju przemysłu. Od XIX w. były nazywane zgromadzeniami giserskimi.

.

BRĄZOWNIK, dawna nazwa rzemieślnika wykonującego odlewy z brązu.

.

baha Bu


BUSOLA została wynaleziona przez Chińczyków. Jej igła magnetyczna wskazuje północ.

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B strony polecane


DOMINIAK AH™ Portal Społecznościowy Henryk Jan Dominiak Wielkopolski Związek Artystów Rzeźbiarzy w Poznaniu S 1 S 2 S 3 S 4 Kompendium CHIL ABC KOMPRESORY

.

Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B – kategoria:


2391. 2344. 7 kwietnia 2020. Dyscyplina Prus 3. Od A do Z. Osnowa na monogram B. Słownik encyklopedyczny.

Baha Prus 3 (Nagody podkowa i kosa) polski herb szlachecki - autor Henryk Jan Dominiak 2019.

One Response to Baha zestawieniem wyrazów z początkowym monogramem B

  1. admin says:

    Frazeologia:
    baha imię. baha aparat. implant baha powikłania.implant baha forum. bliźnięta syjamskie. bliźnięta kamień. strzelec i bliźnięta jako para. jak kochają bliźnięta. jaki znak zodiaku najlepiej pasuje do bliźniąt. gwiazdozbiór bliźniąt. bliźnięta jednojajowe ciekawostki. czy bliźnięta dwujajowe są klonami. ciąża bliźniacza jednokosmówkowa. hospitalizacja w ciąży bliźniaczej. bliźnięta nauka pływania. bliźnięta znak zodiaku mężczyzna. znak zodiaku bliźnięta charakterystyka negatywy pozytywy.

Content | Menu | Access panel
Accessibility