Awangarda kierunek w sztuce XX wieku dyskredytujący dotychczasowe style

6 listopada, 2020

Awangarda kierunek w sztuce XX wieku dyskredytujący dotychczasowe style cropped-logo-Muzeum-Miniaturowej-Sztuki-Profesjonalnej-Henryk-Jan-Dominiak-DOMINIAK-AH.png

Awangarda kierunek w sztuce XX wieku dyskredytujący dotychczasowe style

Awangarda autorska wystawa aranżacja na tle kamieni piramida pełna autorskich grafik obrazów rysunków autor Henryk Jan Dominiak

Awangarda grupy szkolne rodziny mundurowi kolekcjonerzy turystyka zorganizowana przedsiębiorstwa autor Henryk Jan Dominiak Awangarda dom mody suknie wieczorowe moda damska styl dla kobiet ubrania damskie autor Henryk Jan Dominiak Awangarda grupowe odwiedziny szkoły przedszkola studenci znaczkowicze turyści zakłady pracy autor Henryk Jan Dominiak

Awangarda – tworzy indywidualny świat, nie powtarza bezmyślnie rzeczywistości.

Awangarda kierunek w sztuce XX wieku dyskredytujący dotychczasowe style.

Awangarda [franc.]: 1) Precyzowanie tych aktywność nacechowanych artyzmem XX w., takich gdzie ultranowoczesna konstatacja toruje środek uniwersalny supernowoczesnym tendencjom i profiluje innowacyjne mierniki sądów estetycznych. 2) Hasło prądu literackiego, sportretowanego w równym stopniu tytułem Pierwsza Awangarda ewentualnie Awangarda Krakowska. Priorytet ten manifestowali pisarze, w głównej mierze poeci, zjednoczeni wokół czasopism „Zwrotnica” (1922-27 – pismo krakowskie) i „Linia” (1931-33 w Krakowie).

.

Awangarda kierunek w sztuce XX wieku dyskredytujący dotychczasowe style:

Pierwszoplanowe spekulacje artystyczne Awangardy odkryły wymowę w teorii poezji ujednoznacznionej przez Tadeusza Peipera (krytyk literacki, teoretyk poezji, eseista) w książkach Nowe usta (1925) i Tędy (1930). Na domiar tego preferencje kierunku symbolizowali w największym stopniu: Julian Przyboś (poeta, eseista i tłumacz), Jan Brzękowski (ps. Jan Bereta, Jan Jarmott) i Adam Ważyk (właściwie Adam Wagman). Natomiast w okresie „Linii” – Jalu Kurek (w Grodzie Kraka jako Franciszek Kurek), występujący także w charakterze snującego ogólne rozważania Awangardy. Oprócz przytoczonych czasopism awangardziści dystrybuowali serie książkowe – «Bibliotekę „Zwrotnicy”», «Książki „Linii”» i „a.r.”. Program „eleganckiego świata” konstytuował się w opozycji do wzorców postępowania poezji młodopolskiej i – mimo konkretnych praprzyczyn pandemicznych – do dyrektyw wysuwanych współcześnie przez ciało Skamandra.

.

Antagonizm ten, namacalny już w inauguracyjnych poglądach Awangardy (przychylność poezji do życia arcybanalnego i mowy w kolokwialnym ujęciu, ukazanie jednostki ludzkiej na tle progresywnej cywilizacji technicznej). Niespotykanie ostro zarysował się w z zakresie poetyki, w odniesieniu do języka poetyckiego i struktur wyrazu artystycznego. Awangarda prowadziła batalię z narracją w poezji, z patosem i sentymentalizmem. W intencji do osiągnięcia absolutnej finezyjności słowa wysuwała dekret zintelektualizowania poezji i oparcia jej na logicznych i racjonalnych argumentach. Integrowało się z tym pojmowanie metafory jako systemu skrótu językowego zależnego od odległych zdiagnozowaniach obrazowych i pojęciowych. Dodatkowo dyspozycja do „zdynamizowania” stylu w konsekwencji umocnienia go eliptycznymi (elipsa) układami składniowymi. Na koniec – przywiązywanie potężnej wagi do konstrukcyjnych cech dodatnich wiersza.

.

Tym rygoryzmem oponowała na dodatek Awangarda, niezależnie od miarodajnych zbieżności, „żywiołowym” zapędom futuryzmu i ekspresjonizmu. Poszczególne właściwości romantyki awangardowej intensywnie wywarły wpływ na inne nowatorskie procedury poetyckie 20-lecia międzywojennego, przybliżając się w spuściźnie poetów działających po 1930. Dokumentowane w świecie wileńskim (grupa czasopisma „Żagary”, Czesław Miłosz, Jerzy Zagórski, Aleksander Rymkiewicz i in.) i lubelskim (grupa Reflektor, Józef Czechowicz i in.). Zjawiska te zdarzają się niesystematycznie definiowane ustami krytyki terminem Druga Awangarda. Ruch melancholijny Awangarda jest aktualnie fenomenem już zamkniętym i przebrzmiałym.

.

W przeistoczonej jednak architektonice określone tendencje awangardowej poetyki są zachowywane za pomocą jej archaicznych pełnomocników (powojenna kreatywność marzycielska i sprzeciwiająca się J. Przybosia). Niekwestionowane sukcesy grupy elitarnej (np. rozplanowanie przebojowego wiersza wolnego, biegłość skrótów metaforycznych) oddziałują na zgodną z modą polską lirykę zarówno i tych twórców, którzy ujawniają odmienne popędy nostalgiczne.

.

Muzeum Dominiak Certyfikat ISO 9001 PN-EN ISO 90012015-10 ISO 9001 2020 -1

Muzeum Dominiak CERTYFIKAT JAKOŚCI - Europejska Gwiazda Obiekt Historyczny EG 2020 -1

Muzeum Dominiak CERTYFIKAT JAKOŚCI – EUROPEJSKI LIDER JAKOŚCI- ELJ 2020 -1

Muzeum Dominiak - CERTYFIKAT EUROPEJSKA GWARANCJA NAJWYŻSZEJ JAKOŚCI - EGNJ 2020 -1

Muzeum Dominiak - CERTYFIKAT POLSKA GWARANCJA NAJWYŻSZEJ JAKOŚCI - PGNJ 2020 -1

Muzeum Dominiak CERTYFIKAT IBK – Przedsiębiorstwo Godne Zaufania -1

.

Awangarda kierunek w sztuce XX wieku dyskredytujący dotychczasowe style – kategoria:


448. 499. 12 kwietnia 2020. Od A do Z. Problematyka Bogoria. Przejaw awansem symptomu literackiego A. Sztuka polska. Słownik encyklopedyczny. Z całą pewnością godło Bogoria.

.

Awangarda kierunek w sztuce XX wieku dyskredytujący dotychczasowe style Bogoria herb szlachecki - autor Henryk Jan Dominiak 2019.

Comments are closed.

Content | Menu | Access panel
Accessibility