MAL101 Bitwa pod Racławicami – miniatura

MAL101 Bitwa pod Racławicami jednym słowem, dokładnie określona, sieciowa strona internetowa o mieniu ruchomym muzeum – miniaturze olejnej autorstwa Wojciecha Łuki.

Bitwa pod Racławicami, minimalistyczne dzieło sztuki polskiego malarza, znanego artysty, jak i klasyka polskiej sztuki współczesnej, Wojciecha Łuki. Bezspornie podstawą wybuchu powstania w innych regionach Rzeczypospolitej jest właściwie odczytywana, kontemplowana i interpretowana bitwa sprzed lat przeszło 230. Wtedy, 4 kwietnia 1794 r. na uprawnych gruntach rolnych wsi Racławice wyborowe oddziały wojsk powstańczych podległe Wodzowi Naczelnemu Tadeuszowi Kościuszce pokonały rosyjskie siły zbrojne generała majora Aleksandra Tormasowa. Zwycięstwo w tamtym czasie stało się zapoczątkowaniem Insurekcji Kościuszkowskiej, Wojciechowi Łuce umożliwiło wykonać jedyny w swoim rodzaju wytwór artysty zdefiniowany konfrontacją zbrojną blisko Racławic.

Ukazanie eksponatu

Sygnatura – MAL101 Bitwa pod Racławicami

Fotografia –

Dzieło sztuki MAL101 Bitwa pod Racławicami, Wojciech Łuka (2023)

Wymiary – 13,2 x 7,7 cm.

Czas powstania – 13 lipca 2023.

Autor – Wojciech Łuka.

Mienie ruchome – aktualnie, w Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak w Tychach. Jednocześnie, postawione Dziale Malarstwa, Rysunku i Grafiki.

Bitwa pod Racławicami miniatura – interesujący szczegół

W rzeczywistości, obraz historyczny/batalistyczny wysokości 132 mm i szerokości 77 mm, Łuka wykonał dnia 13 lipca 2023 roku. W rzeczy samej, zgodnie z prawdą możemy go nazwać najmniejszym obrazem olejnym odnośnym Bitwy pod Racławicami.

Oczywiście, Wojtek Łuka – polski artysta malarz, grafik i rysownik, biegle zilustrował jedną z pierwszych bitew polsko-litewskiego powstania kościuszkowskiego przeciwko Rosji. Nazwanie malunku wyczerpująco współbrzmi z faktycznym stanem rzeczy, z pewnością bitwa rozegrała się 4 kwietnia 1794 r. w pobliżu wsi Racławice w Małopolsce.

Nie schodząc z tematu, artysta niewątpliwie udowodnił kompetentność w przedmiocie i według dokumentów istniejących, optymalnie utrwalił istotę materii. W takim razie, dokładne stadium boju po tym, jak pierwsza grupa chłopów pańszczyźnianych zdobyła trzy dwunastofuntowe działa, a druga fala zyskała osiem kolejnych armat. W wyniku tego, przechodząc na lewą flankę, Kościuszko poprowadził szarżę na bagnety, gdy Rosjanie uciekli, tuż za nim podążali kosynierzy. Faktem jest, że około 2000 chłopów uzbrojonych w bojowe kosy i piki (pokazuje to twórca) oraz 11 armat.

Ponad wszystko, wynikiem bitwy było taktyczne zwycięstwo Polski, w którym Kościuszko pokonał liczebnie słabszego wroga. W podsumowaniu, jego siły były jednak zbyt małe (malarz historyczny, akcentuje to niewielką powierzchnią unikatu), aby podjąć skuteczny pościg. Tym samym, Korpus generała Denisowa uniknął zniszczenia i kontynuował działania w Małopolsce.

Przy tym, Łuka zastąpił podobrazie malarskie wdrażając autentyczny konglomerat utworzony z lapis lazuli (kolor niebieski, zimny, symbolizujący Rosjan) oraz malachitu (kolor zielony, neutralny, symbolizujący Polaków). W istocie, formą zewnętrzną połączenia (minerału z gromady węglanów ze skałą metamorficzną), twórca nawiązał do łupaczy Homo habilis. Co więcej, nawet do afrykańskiego australopiteka, który 3,9-2,9 mln lat temu robił użytek z kamiennego noża o porównywalnym konturze dzieła. Nade wszystko, absolutne przeznaczenie namalowanych oddziałów chłopskich dzierżących kosy bojowe, człowiek sztuki pozyskał surowością podłoża.