Dyrektywa NR 3636 OS 2016 BIP
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 BIP wskazanie, zalecenie, wskazówka.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 BIP rozstrzygnięcia piłowania drzewa przy ulicy Żwakowskiej w Tychach.
.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 BIP muzeum sztuki nowoczesnej w Tychach.
MARSZAŁEK WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO.
.
Katowice, dnia 29 grudnia 2016 r.
Nr sprawy: OS-ZD.7120.00940.2016.SK.
Nr pisma: OS-ZD.KW-03651/16.
.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016
Na podstawie art. 104 § 1 oraz art. 107 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.0 . z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.), art. 83 ust. 1 pkt 1, art. 83a ust. 1, art. 83c ust. 1, 3 i 4, art. 83d ust. 1, 2 i 4, art. 86 ust. 1 pkt 4, ust. 2 i 3, art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2015 r., poz. 1651 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak z siedzibą przy ul. Żwakowskiej 8/66 w Tychach reprezentowanego przez dyrektora – Pana Henryka Jana Dominiaka, w sprawie wydania zezwolenia na usunięcie drzewa z terenu działki geodezyjnej numer 4549/26, zlokalizowanej przy ulicy Żwakowskiej w Tychach, stanowiącej własność Gminy Miasta Tychy w użytkowaniu Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak.
.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 BIP – ORZEKAM
1. Zezwalam Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak z siedzibą jak wyżej na usunięcie poprzez wycinkę 1 sztuki drzewa z gatunku brzoza brodawkowata o obwodzie pnia 110 cm, z działki geodezyjnej numer 4549/26 położonej przy ulicy Żwakowskiej w Tychach.
.
2. Za usunięcie drzewa jak w pkt. 1 decyzji nie naliczam opłaty.
.
3. Wyznaczam termin usunięcia drzewa do 30 czerwca 2017 r. Usunięcie drzewa winno nastąpić w miarę możliwości poza okresem lęgowym ptaków (okres lęgowy ptaków trwa od 1 marca do 15 października).
.
4. Zezwolenie na usunięcie drzewa jak w pkt. 1 decyzji – uzależniam od wykonania nasadzenia zastępczego na terenie działki geodezyjnej numer 4549/26, położonej przy ulicy Żwakowskiej w Tychach w postaci – 1 sztuki drzewa z gatunku wiśnia piłkowana. Do nasadzenia należy wykorzystać sadzonkę o obwodzie pnia wynoszącym przynajmniej 14 cm (obwód na wysokość 1 m od powierzchni gruntu) z dobrze ukształtowaną bryłą korzeniową. Nasadzenie należy wykonać zgodnie z sztuką ogrodniczą. Zieleń po nasadzeniu winna być właściwie zabezpieczona i systematycznie podlewana.
.
5. Ustalam termin wykonania nasadzenia do 31 grudnia 2017 r. O nasadzeniu drzewa należy poinformować Wydział Ochrony Środowiska Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego w terminie 14 dni od dnia dokonania powyższej czynności, powołując się na numer i znak niniejszej decyzji.
.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 – UZASADNIENIE
Wnioskodawca zwrócił się o wydanie zezwolenia na usunięcie 1 sztuki drzewa z terenu działki geodezyjnej numer 4549/26 położonej przy ulicy Żwakowskiej w Tychach. Teren na którym rośnie przedmiotowe drzewo stanowi własność Gminy Miasta Tychy w użytkowaniu Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak na podstawie umowy użyczenia nr GGN:6845.185.27.2016.AW z dnia 11 sierpnia 2016 r. Pismem z dnia 2 listopada 2016 r. Pani Urszula Piotrowska — Kierownik referatu Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Tychy, działając z upoważnienia Prezydenta Miasta Tychy wyraziła zgodę w imieniu właściciela nieruchomości na usunięcie przedmiotowego drzewa.
.
Podczas oględzin sporządzono protokół oraz dokumentacje fotograficzną które stanowią dowody w przedmiotowej sprawie.
W trakcie oględzin potwierdzono, iż objęte wnioskiem drzewo z gatunku brzoza brodawkowata o obwodzie pnia 110 cm jest w złym stanie fitosanitarnym. Drzewo posiada wypróchnienie wgłębne, pień drzewa jest odchylony od pionu o około 45° w kierunku chodnika. Powyższe drzewo ze względu na stan zdrowotny oraz położenie stanowi zagrożenie dla ludzi oraz mienia w istniejących obiektach budowlanych. W trakcie oględzin w obrębie przeznaczonego do usunięcia drzewa nie stwierdzono występowania gatunków chronionych, rozumianych jako wyodrębnione na podstawie ustawy gatunki dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów wymagające zabezpieczenia przed degradacją i stanowiące przedmiot ochrony gatunkowej. Ponadto w obrębie drzewa nie stwierdzono gniazd ptasich oraz budek lęgowych.
.
W myśl art. 10 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.) organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów. W związku z powyższym zawiadomiono strony o zakończeniu postępowania dowodowego i możliwości zapoznania się oraz wypowiedzenia co do zebranych dokumentów i dowodów zebranym w jego toku. W określonym terminie strony nie wniosły uwag do zebranego materiału dowodowego.
.
W myśl art. 83 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2015 r., poz. 1651 z późn. zm.) usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia wydanego na wniosek posiadacza nieruchomości za zgodą właściciela nieruchomości.
.
Zezwolenie na usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości będących własnością gminy – za wyjątkiem nieruchomości będących w użytkowaniu wieczystym innego podmiotu – wydaje starosta. Jeżeli prezydent miasta na prawach powiatu sprawuje funkcję starosty, przedmiotowe zezwolenie wydaje marszałek województwa. Zgodnie z § 5 pkt 3 Statutu Miasta Tychy (Uchwała Nr 0150/11/10/02 Rady Miasta Tychy z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie Statutu Miasta Tychy) Miasto Tychy jest miastem na prawach powiatu.
.
W związku z powyższym wydano zgodę na usunięcie drzewa jak w punkcie 1 niniejszej decyzji.
.
W myśl art. 86 ust. 1 pkt. 4 ustawy o ochronie przyrody nie naliczono opłaty za usunięcie drzewa jak w punkcie 1 niniejszej decyzji ponieważ nie nalicza się opłat za usunięcie drzew lub krzewów, które zagrażają bezpieczeństwu ludzi lub mienia w istniejących obiektach budowlanych. .
.
Zgodnie z art. 83c ust. 4 ustawy o ochronie przyrody, wydając zezwolenie na usunięcie zieleni uzależnione od wykonania nasadzeń zastępczych wzięto pod uwagę dostępność miejsc do nasadzeń oraz rozmiary usuwanych drzew, a także ich wartość przyrodniczą i kulturową oraz funkcję pełnioną w ekosystemie, a także walory krajobrazowe i lokalizację.
.
Wymiar nasadzeń zastępczych, za usunięcie drzewa jak w punkcie 1 niniejszej decyzji, jest zgodny z projektem nasadzeń przedłożonym przez stronę wraz z wnioskiem. Tutejszy Organ uznał, iż zaproponowany przez stronę wymiar kompensacji przyrodniczej jest wystarczający.
.
Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.. z 2016 r., poz. 353 z późn. zm) – organ właściwy do wydania decyzji wymaganej przed rozpoczęciem realizacji przedsięwzięcia, innego niż przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, które nie jest bezpośrednio związane z ochroną obszaru Natura 2000 lub nie wynika z tej ochrony, jest obowiązany do rozważenia, przed wydaniem decyzji, czy przedsięwzięcie może potencjalnie znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000. Niniejszym uznano, że ze względu na znaczną odległość miejsca, z którego zostanie usunięte objęte zezwoleniem drzewo, przedmiotowe usunięcie nie będzie mieć wpływu na obszar Natura 2000.
.
Biorąc pod uwagę powyższe orzekam jak w sentencji.
.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 – POUCZENIE
Stronie przysługuje prawo odwołania od decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji, za pośrednictwem Marszałka Województwa Śląskiego.
.
Przed upływem terminu do wniesienia odwołania decyzja nie ulega wykonaniu, a wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje jej wykonanie.
.
W przypadku zasiedlenia drzewa gatunkami dziko występujących zwierząt, roślin lub grzybów objętych ochroną prawną, w okresie obowiązywania decyzji, należy uzyskać dodatkowo zezwolenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach na zniszczenie siedliska i ostoi ww. gatunków.
.
Jeżeli posadzone w zamian drzewo, o którym mowa w punkcie 4 decyzji nie zachowa żywotności po 3 latach od dnia upływu terminu wskazanego w zezwoleniu na wykonanie nasadzeń zastępczych, lub przed upływem tego okresu, z przyczyn zależnych od posiadacza nieruchomości, organ właściwy od wydania zezwolenia na usunięcie drzewa nałoży ponownie w drodze decyzji obowiązek wykonania nasadzenia zastępczego.
.
W przypadku niewykonania nasadzenia zastępczego, zgodnie z zezwoleniem na usunięcie drzewa, zastosowane zostaną przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
.
Nie pobrano opłaty skarbowej za zezwolenie na podstawie części III, pkt 44, ppkt 6 – rubryka zwolnienia – załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1827).
.
pieczęć okrągła z godłem RP.
MARSZAŁEK WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO.
.
pieczęć.
z up. MARSZAŁKA WOJEWÓDZTWA.
Witold Klimza
Zastępca Dyrektora
Wydziału Ochrony Środowiska.
podpis.
.
Otrzymują:
1 Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak.
ul. Żwakawska 8/66, 43-100 Tychy.
2. Gmina Miasto Tychy – Prezydent Miasta Tychy.
aleja Niepodległości 49 , 43-100 Tychy (IK.7021.25.4.2016.JG).
3. aa x 2.
.
Strona 1 z 3.
Strona 2 z 3.
Strona 3 z 3.
.
ARTYKUŁY.
Projekt stałej organizacji ruchu dla oznakowania E-22b dla Muzeum .
Porozumienie w sprawie E-22b z KMP w Tychach .
Uzgodnienie Regulamin z Ministrem MKiDN – utworzone 4 działy muzeum:
Dział: Malarstwa, Rysunku i Grafiki .
Dział Falerystyki, Weksylologii, Heraldyki, Symboliki i Emblematyki.
Znak muzeum PRAWO OCHRONNE NR 287521 .
.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 – ciekawostki:
MARSZAŁEK [czes. < dawne niem. marahscalc 'koniuszy’, pierwotnie nadzorca stajni królewskiej w państwie Longobardów. W państwach anglosaskich VII–IX w. (horstegn). W państwie Franków i in. – często również dowódca jazdy, zarazem jeden z najwyższych urzędników dworskich.
W Polsce m. (z dawnego koniuszego) wprowadzono na dworach książęcych w XIII w., od XIV w. jako m. Królestwa Polskiego (mareschalcus Regni Poloniae). W XV-XVI wieku m. stał się pierwszym ministrem (m. wielki koronny).
Zakres jego kompetencji określił sejm 1504. Do obowiązków marszałka należało przestrzeganie etykiety dworskiej, prowadzenie obrad senatu, sprawowanie sądów w miejscu przebywania króla, pełnienie władzy policyjnej (artykuły marszałkowskie).
Zastępcą marszałka wielkiego koronnego był rn. nadworny (mareschalcus curiae), sprawujący bezpośredni nadzór nad dworem królewskim. Ten również stał się ministrem.
Odrębne urzędy marszałka posiadała Litwa. Obok marszałka wielkiego (litew.) i marszałka nadwornego był tam tzw. marszałek ziemski (nie znany w Koronie).
Swojego marszałka dworu (jako prywatnego urzędnika) miała też królowa, królewicze, a wreszcie poszczególni dygnitarze świeccy i duchowni.
Od czasów Jana III Sobieskiego pojawił się królewski marszałek dworski, prywatny funkcjonariusz, który przejął na co dzień zarząd dworu od m. – ministrów.
Od 1772 na ziemiach zaboru rosyjskiego tytuł m. szlachty nosił przewodniczący samorządu szlacheckiego, wybierany na sejmikach powiatowych (od 1863 wprowadzono m. z nominacji).
W Królestwie Polskim 1849-61 marszałek szlachty był przewodniczącym deputacji szlacheckiej w guberni.
.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 MARSZAŁEK w SEJMIE
W sejmie. Od schyłku XV w., po ukształtowaniu się sejmu, marszałek sejmowy (poselski), wybierany przez szlachtę, prowadził obrady izby poselskiej oraz był jej urzędowym mówcą w kontaktach z królem i senatem.
W ciągu w. XVII m. uzyskał prawo podpisywania podstawowych dokumentów sejmu. Na wzór tego urzędu wybierano marszałka konfederacji oraz marszałka koła rycerskiego w wojsku.
W Galicji od 1861 przewodniczący galicyjskiego sejmu krajowego z siedzibą we Lwowie nosił tytuł marszałka krajowego. Mianowany przez cesarza na 6 lat spośród członków sejmu. Był także przewodniczącym wydziału krajowego (z prawem zawieszania uchwał).
W Królestwie Polskim pod okupacją niem.-austr. 1916-18 przewodniczący Rady Stanu.
W Polsce 1919-39 m. był przewodniczącym sejmu wybieranym spośród posłów na okres kadencji sejmu.
Do jego kompetencji należało kierowanie obradami sejmu, wykonywanie uprawnień dyscyplinarnych w stosunku do posłów, czuwanie nad porządkiem obrad, przełożeństwo nad biurem sejmowym i mianowanie pracowników tego biura.
Zgodnie z Konstytucją marcową 1921 marszałek był także zastępcą prezydenta RP. Uprawnienia tego pozbawiła go Konstytucja kwietniowa 1935.
W Polsce Ludowej marszałek wybierany był spośród posłów na okres kadencji sejmu.
Do kompetencji marszałka należy czuwanie nad tokiem prac sejmu i kierowanie obradami sesji sejmowych.
Jest przewodniczącym Prezydium Sejmu, Konwentu Seniorów, a ponadto przełożonym pracowników kancelarii sejmu.
.
MARSZAŁEK w SENACIE
W senacie. W Polsce 1922-39 przewodniczący senatu, wybierany spośród senatorów, sprawujący w tej izbie funkcje analogiczne, jak marszałek sejmu w izbie niższej.
Konstytucja kwietniowa 1935 nadała marszałkowi prawo zastępowania prezydenta RP.
.
MARSZAŁEK WOJSKOWOŚĆ
MARSZAŁEK [czes. < niem.], najwyższy obecnie stopień wojskowy. Tytuł marszałka, wprowadzony w XII w. we Francji przez króla Filipa II Augusta na oznaczenie jednej z najwyższych godności wojsk., został następnie przejęty przez inne armie. Od 1627 we Francji, po zniesieniu urzędu konetabla (naczelnego wodza), stał się najwyższym stopniem wojskowym.
Zlikwidowany w XVIII w., w początkach rewolucji, przywrócony był wkrótce przez Napoleona I. Odpowiednikiem stopnia marszałka w niektórych armiach jest stopień – feldmarszałka. Ponadto istnieją stopnie marszałka (a w Rosji również głównego m.) poszczególnych rodzajów wojsk, np. marszałek lotnictwa, główny marszałek wojsk pancernych. W Wojsku Polskim stopień marszałka Polski wprowadzono 1920 roku.
.
MARSZAŁKOWSKA LASKA
MARSZAŁKOWSKA LASKA, dawniej oznaka władzy marszałka wielkiego koronnego. Laska niesiona przed królem w czasie publicznych wystąpień. Także symbol uprawnień marszałka sejmu w Polsce. Określenie „do 1. m.” oznacza: na ręce marszałka, pod obrad sejmu.
.
MARSZAWA
MARSZAWA, bot. – godecja.
.
miasta województwa śląskiego
b – Będzin (miejsce stałego pobytu powiatu będzińskiego), Bielsko-Biała, Bieruń, Blachownia, Bytom.
c – Chorzów, Cieszyn, Czechowice-Dziedzice, Czeladź (miasteczko prawa miejskie otrzymało w XIII w.), Czerwionka-Leszczyny, Częstochowa.
d – Dąbrowa Górnicza (położona na wschodnim krańcu Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego).
g – Gliwice (przyłączono do Polski w 1945 roku).
i – Imielin (koronna potwierdzona informacja o Imielinie ma początki z dnia 8 lipca 1386 roku).
j – Jastrzębie-Zdrój (centrum aglomeracji rybnickiej i Rybnickiego Okręgu Węglowego), Jaworzno.
k – Kalety, Katowice (szczytowe w odniesieniu do ludności miasto cywilizacji górnośląskiej), Kłobuck, Knurów, Koniecpol, Koziegłowy, Krzanowice, Krzepice, Kuźnia Raciborska.
l – Lędziny, Lubliniec.
ł – Łaziska Górne, Łazy.
m – Miasteczko Śląskie, Mikołów, Mysłowice, Myszków.
o – Ogrodzieniec (Kazimierz Wielki wybudował w tej okolicy kamienny zamek), Orzesze.
p – Piekary Śląskie, Pilica, Poręba, Pszczyna, Pszów, Pyskowice.
r – Racibórz, Radlin, Radzionków, Ruda Śląska, Rybnik, Rydułtowy.
s – Siemianowice Śląskie, Siewierz, Sosnowiec, Sośnicowice, Strumień, Szczekociny, Szczyrk,
ś – Świętochłowice, Sławków.
t – Tarnowskie Góry, Toszek, Tychy.
u – Ustroń (uzdrowisko, ośrodek wczasowy i wypoczynkowy).
w – Wilamowice, Wisła (tu swoje źródła ma największa polska rzeka o tej samej nazwie – Wisła), Wodzisław Śląski, Wojkowice, Woźniki.
z – Zabrze, Zawiercie.
ż – Żarki, Żory, Żywiec. 2375. 2394.
.
Dyrektywa NR 3636 OS 2016 sugerowane
9002 odkrywca . 9003 globtroter . 2018 opinie . 9001 E 22b . Najlepsi w 2020 Oferteo . 2019 spotkania . zero tolerancji .
.
Kategoria: 9 kwietnia 2020. Biuletyn Informacji Publicznej. Dane teleadresowe. MMXVI rok 2016. Nowość metod zwiedzania wystawy stałej. Pająki i inne owady. Cyrograf z winietą D. Przyroda Górnego Śląska. Resort Ciołek. W gruncie rzeczy identyfikator Ciołek. Zielone Tychy Kultura.
.
.
Informacja:
GEODEZJA [gr.], nauka o pomiarach Ziemi, wykonywanych w celu wyznaczania kształtu i wymiarów jej części lub całości. Sporządzania map i planów geodezyjnych oraz wykorzystania do różnych prac inżynierskich i gospodarczych.
Przedmiotem pomiarów są kąty poziome i pionowe, odległości, różnice wysokości, przyśpieszenie ziemskie, składowe pola magnetycznego oraz współrzędne geograficzne.
Prace geodezyjne można podzielić najogólniej na 3 etapy:
1) prace polowe — polegające na bezpośrednim pomiarze w terenie za pomocą różnego typu geodezyjnych instrumentów i przyrządów (teodolit, niwelator, taśma miernicza, grawimetr i in.).
2) prace obliczeniowe — polegające na ogół na wyznaczeniu współrzędnych punktów geod. na podstawie wielkości pomierzonych.
3) prace graficzne — polegające na przedstawieniu wyników pomiarów w postaci geodezyjnych planów, map lub profilów.
Ta część prac geod. wiąże się z kartografią.
Wszelkim pomiarom geodezyjnym towarzyszą nieuniknione błędy pomiaru, zależne od stosowanego instrumentu, metodyki pomiaru, warunków środowiska (pogoda), dyspozycji obserwatora itp.
W celu podniesienia dokładności wyników i ich kontroli dokonuje się większej liczby pomiarów, niż jest to niezbędne.
Przez zastosowanie specjalnego procesu matematycznego zwanego wyrównaniem (wyrównawczy rachunek), otrzymuje się najbardziej prawdopodobne wartości poszukiwanych wielkości oraz ocenę dokładności pomiaru.
Przy opracowywaniu wyników pomiarów w geodezji stosuje się pojęcie powierzchni odniesienia, do której sprowadza się wyniki pomiarów. Jest to powierzchnia przyjmowana w danych warunkach pomiaru za dostateczne przybliżenie rzeczywistej powierzchni Ziemi lub jej części. Może nią być płaszczyzna, powierzchnia kuli lub elipsoidy obrotowej.
Komunikat:
Geodezja obejmuje szereg dyscyplin szczegółowych. Geodezja wyższa jest nauką o metodach wyznaczania wielkości i kształtu bryły ziemskiej (elipsoida ziemska, geoida) lub części jej powierzchni. Również utworzenia osnowy geodezyjnej jako podstawy do wykonywania wszelkich dalszych prac geodezyjnych, np. sporządzenia mapy gospodarczej kraju.
Pomiary w zakresie geodezji wyższej są podstawą wyznaczania zmian skorupy ziemskiej (ruchów kontynentów, poziomych i pionowych przesunięć warstw, zmian linii brzegowych itp.). Także są pomocne przy wyjaśnianiu wewn. budowy i życia Ziemi.
Te dziedziny zastosowania geodezji wyższej wiążą się z geofizyką oraz geologią.
Geologia wyższa obejmuje także astronomię geodezyjną i grawimetrię.
W geologii wyższej pomiary polegają na:
a). zakładaniu sieci triangulacyjnych (triangulacja).
b). wyznaczaniu wysokości za pomocą niwelacji precyzyjnej.
c). ustanawianiu kierunku linii pionu.
d). kreowaniu siły ciężkości za pomocą wahadeł i grawimetrów.
Najnowszą, odrębną metodą geodezji wyższej, mającą na celu zarówno badanie kształtu Ziemi, jak również niektóre rozwiązania praktyczne (łączenie transkontynentalne sieci triangulacyjnych, wyznaczanie współrzędnych geogr.), jest wykorzystanie obserwacji sztucznych satelitów.
W geodezji wyższej powierzchnią odniesienia jest powierzchnia kuli lub elipsoidy obrotowej.
Osobnym działem geodezji wyższej jest geodezja dynamiczna zajmująca się badaniem geoidy. Dział ten znajduje podstawy teoretyczne w matematyce (teoria potencjału) i mechanice teoretycznej (dynamika).
Stwierdzenie:
Geodezja niższa, zw. też geodezją ogólną lub dawniej miernictwem, obejmuje metodykę pomiarów małych obszarów. Pomiary te dzielą się na: sytuacyjne, wysokościowe sytuacyjno-wysokościowe.
Pomiary sytuacyjne mają za zadanie uzyskanie obrazu sytuacji danego terenu, tj. znajdujących się na nim szczegółów: budynków, dróg, wód (rzeki, jeziora, stawy, baseny), granic, użytków rolnych itp.
Stosuje się tu metody poligonizacji i geodezyjnych zdjęć sytuacyjnych, przy czym za powierzchnię odniesienia przyjmuje się płaszczyznę.
W wyniku tych pomiarów powstają geodezyjne plany i mapy sytuacyjne w skalach od 1:500 do 1:10 000.
Pomiary wysokościowe, zwane niwelacją, służą do wyznaczania wysokości punktów terenu lub obiektów nad przyjęty poziom odniesienia. W wyniku niwelacji otrzymuje się plan warstwicowy (mapę) terenu lub jego Profil wzdłuż wybranej linii.
Pomiary sytuacyjno-wysokościowe obejmują oba wymienione wyżej pomiary i wykonywane są metodami tachimetrii, topografii, a także fotogrametrii.
Meldunek:
Geodezja gospodarcza, mająca zastosowanie do różnych celów techn, i inżynieryjnych przy wykorzystaniu metod zarówno geodezji wyższej, jak i niższej, dzieli się na: geodezję inżynieryjno-przemysłową, geodezję górniczą oraz geodezję rolną i leśną.
Do zadań geodezji inżynieryjno-przemysłowej zalicza się: pomiary terenów przeznaczonych pod budowę obiektów przemysłowych, dróg, kolei, kanałów itp., pomiary inwentaryzacyjne, pomiary miejskie pomocne przy planowaniu przestrzennym i urządzaniu terenów miejskich, geod. pomiary odkształceń budowli.
Geodezja górnicza (markszajderia) zajmuje się pomiarami i badaniami geod. w związku z poszukiwaniem i wydobywaniem kopalin użytecznych oraz określeniem wpływu eksploatacji górn. na powierzchnię terenu i obiekty budowlane.
Zakres prac geodezji górn. obejmuje pomiary powierzchniowe i podziemne wzajemnie powiązane.
Do prac typowych należą tu pomiary, obliczenia i opracowania kartograficzne zalegania złóż, zjawisk geol., po– łożenia wyrobisk górniczych, obiektów na powierzchni, pomiary przebitkowe dla przeprowadzenia dwu wyrobisk górniczych, zdążających do połączenia ze sobą, określenie ruchów gruntu i zmian na powierzchni terenów górniczych.
Metody geodezji górniczej znajdują również zastosowanie przy projektowaniu i budowie tuneli.
Geodezja rolna i leśna zajmują się pomiarami dla wszelkiego rodzaju urządzeń terenów rolnych i leśnych, jak komasacja, parcelacja, wymiana gruntów, kataster gruntowy i in.
Specjalnymi działami miernictwa zajmującymi się sporządzaniem map i planów geod. są: topografia (pomiary sytuacyjno-wysokościowe dla sporządzania map), kartografia (metody opracowania i wydawania map) i fotogrametria (wykorzystanie metod fot. w metrologii).
Powiadomienie:
Początkowo geodezja nosiła nazwę geometrii [gr., ‚mierzenie Ziemi’. Termin ten w wielu krajach, również w Polsce, używany był przez wiele stuleci i spotykany jest nawet obecnie. Nazwę geödaisía [od gr. gë ‚ `ziemia’, daíomai ‚dzielę] wprowadził Arystoteles (IV w. p.n.e.).
Geodezja jest jedną z najstarszych dziedzin nauki i techniki. Jej początki sięgają II tysiąclecia p.n.e. Z tego okresu pochodzi pierwszy znany opis prac geodezyjnych (papirus Rhinda). Badania kształtu i wymiarów bryły ziemskiej podejmowali w starożytności Pitagoras, Eratostenes z Cyreny, Hipparch z Nicei i in., wysuwając tezę o jej kulistości.
Pojęcie elipsoidalności Ziemi pojawiło się dzięki odkryciom Kopernika, Galileusza, J. Keplera, C. Huygensa w XVII w. Spłaszczenie tej elipsoidy określił pierwszy 1687 Newton wartością 1:230. W 1873 matematyk niem. Johann Listing (1808-82) wprowadził pojęcie geoidy teoretycznej powierzchni Ziemi.
Pierwszym wydanym w Polsce dziełem z zakresu geodezji był podręcznik S. Grzepskiego Geometria to jest miernicka nauka (1566). Był to zarazem pierwszy podręcznik techn. wydany w polskim języku. W 1631 utworzona została na Uniwersytecie Jagielońskim Katedra Geometrii Praktycznej, nauczająca miernictwa. Pierwszym pol. podręcznikiem uniwersyteckim z geodezji wyższej była wydana 1829 Jeodezya wyższa A. Szachina.
Rozwój techniki pomiarów geod. w ostatnich latach polega na dążeniu do mechanizacji i automatyzacji zarówno czynności pomiaru, jak i procesu opracowania wyników. Sprowadza się to do stosowania w pracach geod. aparatury elektronicznej i fotograficznej, radaru, fotoelektrycznych i fotograficznych metod rejestracji odczytów urządzeń pomiarowych, automatycznej rejestracji czasu, maszyn mat. itp.
B miejscowości śląskie:
Bagno, Bednarczykowie, Berkówka, Berkówki, Bęściów, Beskid, Bestwina.
Biadacz, Biała Błotna, Bierna, Bobki, Bobolice (gm. Niegowa), Bogdala, Borek.
Borowe-Osada Leśna, Borowno-Gajówka, Brenna, Brynica, Brzezinki (gm. Opatów), Buczkowice.
Bugaj, Bujecko (gm. Miedźno), Bukowina, Bunczowiec, Bystra (gm. Radziechowy-Wieprz).
Bystra Dolna, Bystra Górna, Błeszyńskie.
CD mieścina na Śląsku:
Cegielnia (gm. Mstów), Cerla, Cichoniówka, Cisie, Cisiec, Cisownica, Cmentarna, Cyganka.
Cykarzew Południowy, Cynków, Czajowie, Czernichów (gm. Czernichów), Czerniczno, Czumówki.
Dąbrówka, Dębiniec, Dębowiec, Do Bryłki, Do Doliny, Do Musiaków, Do Ogórka, Dolna Wieś.
Doły (gm. Miedźno), Dryndowe, Dubiele, Dudki, Duże Kołaczkowice (gm. Miedźno), Dżystka.
FGH osiedle Śląska:
Furtaki (gm. Czernichów), Furtakowie.
Gacki, Gajkowe, Gajówka Bieżeń, Gajówka Sudół, Gancarze, Garnek, Garniec, Gaszynka, Gatka (gm. Opatów).
Gilowice, Golczewo, Góra, Górka, Górki Małe, Górki Wielkie, Górna Wieś, Gorzyce (gm. Gorzyce).
Grabie, Grobla, Gruby, Grucki, Gudlina.
Hażlach, Herdula, Huby, Huta, Hutki (gm. Konopiska)
IJK domy województwo śląskie:
Istebna, Jakubków, Janów, Jantosiki, Jaśkowe, Jastrząb (gm. Poraj).
Jastrząbka, Jaworze, Jaworzynka, Jeleśnia, Joachimów (gm. Olsztyn), Jochemkówka, Jopki, Julianów.
Kacze Błoto, Kalna, Kalonka, Kalwaria, Kamesznica, Kamieńskie, Karol, Kąty, Kałuża, Kępina Wysocka.
Kępki, Kierocie, Kiełkowice, Kisielów, Klepaczka (gm. Opatów), Klisiowie (gm. Czernichów), Kocoń, Kolonia.
Kolonia Kościelna, Kolonia Miedźno, Kolonia Opatowska, Kolonia Ostrowy, Kolonia Sporysz, Kolonia Strzebińska.
Komorniki, Koniaków, Koniec, Kopanina, Kopce, Korbielów, Koszarawa, Koszarki, Koszarzyska, Kotowice (gm. Żarki).
Kowie, Kołowizna, Kręcichłosty, Kroczyce, Krutaki, Krzakówka, Krzyżowa.
Krzyżówka (gm. Miedźno), Kurzelów, Kurzychowe, Kuźnia Ligocka.
Frazeologia:
publikacja siema pośrednicy. zaproszonka na dziś wieczór. oficjalny portal miasta. rejestr umów. półmaraton dystans. baza + plik na stronę www. listy podmiotów uprawnionych do badania. informacja o przedsiębiorcach. zobacz bieg fabrykanta. wyniki konkursu. lista przedstawicieli uprawnionych do dystrybucji. alfabetyczna ewidencja zmarłych. związek a książka teleadresowa. lista startowa. zmiana nazwisko imię. wyniku plus nowy dwór szlachecki. absolwenci wydziału.
Fraza:
trzy tysiące sześćset trzydzieści sześć. kwota 3636 zł słownie. brutto jaki to koszty pracodawcy. sterownik skanera i oprogramowanie. głowica drukująca. oryginalne tusze do drukarek – oferty. drukarka wielofunkcyjna. zamienniki tusze. druga księga kondolencyjna po śmierci marszałka seniora Sejmu została wyłożona w budynku Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego.
Słowo:
Zróżnicowanie etnograficzne obecnego województwa śląskiego. Duży odsetek mieszkańców Śląska stanowi ludność osiedlona po 1945 roku. Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie. Encyklopedia Województwa Śląskiego. Strategia polityki społecznej województwa śląskiego. Województwo Śląskie jedno z najciekawszych i najbardziej atrakcyjnych turystycznie regionów w Polsce. 12/2394 wyrazów.
OPALIŃSKI ANDRZEJ, urodził się około 1540 roku, zmarł przeżywszy 53 lata w roku 1593. Był ojcem Łukasza. W 1570 roku został marszałkiem nadwornym koronnym. Rok 1570 uczynił go marszałkiem wielkim koronnym. Osiem lat później bo w 1578 zasiadł na urzędzie ziemskim I Rzeczypospolitej jako starosta generalny Wielkopolski. Po ucieczce Henryka Walezego promował kandydaturę cesarza Maksymiliana II na króla polskiego. Po desygnowaniu Stefana Batorego ekspresowo pogodził się z jego elekcją. Stronnik Zygmunta III Wazy, osłaniał go na sejmie inkwizycyjnym 1592 przed zarzutami przeciwników. Niechętny J. Zamoyskiemu, przyczynił się do zantagonizowania go z królem. Prowadził ożywioną wymianę listów, która jest bogatym źródłem wiedzy politycznej z początkowego okresu panowania Zygmunta III Wazy.
OPALIŃSKI ŁUKASZ, syn Andrzeja ur. 1581, zm. 1654 w Leżajsku. Od 1615 kasztelan poznański. Siedem lat później bo od 1622 roku marszałek nadworny koronny. W dalszej kolejności w okresie 1634-50 piastował urząd centralny I Rzeczypospolitej – marszałka wielkiego koronnego. Od 1653 wojewoda rawski. Po studiach w Paryżu powrócił do kraju. W roku 1600 brał udział w wyprawie wołoskiej. Będąc starostą leżajskim, prowadził 1608-10 słynny zatarg zbrojny ze Stanisławem Stadnickim herbu Szreniawa, zwanym diabłem łańcuckim, który najeżdżał jego dobra (gwałcił, palił, mordował). W latach 1618-1628 wspólnie z żoną Anną z Pileckich wybudował w Leżajsku kościół i klasztor bernardynów.
OPALIŃSKI ŁUKASZ, przyszedł na świat 1612, odszedł 15 VI 1662, potomek Piotra, brat Krzysztofa. Pisarz, satyryk, teoretyk poezji. Od 1650 marszałek nadworny koronny. Patron dialogu Rozmowa plebana z ziemianinem… (1641), zawierającego krytykę prywaty szlacheckiej i postulat wzmocnienia władzy królewskiej. Również zjadliwego paszkwilu politycznego wymierzonego przeciw Hieronimowi Radziejowskiemu herbu Junosza – Coś nowego pisanego roku 1652. Autor pierwszego polskiego podręcznika poetyki Poeta nowy (ok. 1661, druk 1783-85). Traktat filozoficzno-moralny, którego był sprawcą – De officiis libri tres (1659), stosowany był w XVII w. jako podręcznik etyki w szkołach jezuickich.
Sztuka od początku połowy XX wieku. Kompilacja dokonań aktywności Polski, Czech (Opava, Ostrawa, Žatec), Węgier (Europa Środkowa), Ukrainy: Starobielsk (Europa Wschodnia) i Szwecji (Europa Północna). Potem Niemiec – (Berlin, Leipzig) – (Europa Środkowo-Zachodnia), Francji – Paryż, Sochaux (Europa Zachodnia), Bułgarii – Warna (bułg. Варна) – (Europa Południowo-Wschodnia), Hiszpanii i Włoch (Europa Południowa). W następnej kolejności Rosji: (Katyń, Ostaszków, Kozielsk), Syberia, Ural (Europa Wschodnia, Azja Północna, po Ocean Spokojny), Afganistanu, Indii, Demokratyczno-Socjalistycznej Republiki Sri Lanki – Kurunegala, Dankotuwa (Azja Południowa). Później Japonii (zachodni Pacyfik – Azja Wschodnia), Chin (państwo w Azji Wschodniej) i Malezji (Penang), Republiki Związku Mjanmy (Azja Południowo-Wschodnia). Poza tym Stanów Zjednoczonych Ameryki (Utah, Kalifornia, Michigan), Kanady (Ameryka Północna) i Brazylii, Chile (Ameryka Południowa).
.
Po czym Tanzanii (Afryka Wschodnia), Madagaskaru (zachodnia część Oceanu Indyjskiego, u południowo-wschodnich wybrzeży Afryki), Namibii (Afryka Południowo-Zachodnia). Polska galeria reprezentowana jest przez artystów miast: Biała Podlaska, Czechowice-Dziedzice, Gdańsk, Katowice, Kórnik, Łęczna, Mikołów, Poznań, Sieraków, Tychy, Warszawa i Zakopane. Obok niekomercyjnej twórczości znajduje się mały rząd herbów Aglomeracji Śląskiej: Bielsko-Biała, Bieruń, Bytom, Chorzów, Cieszyn, Częstochowa, Dąbrowa Górnicza. Następnie: Gliwice, Jaworzno, Katowice, Lędziny, Lipowa, Mysłowice, Myszków, Pszczyna, Radziechowy-Wieprz i Rybnik. Województwo Śląskie również reprezentują insygnia: Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Szczyrk, Tarnowskie Góry, Tresna, Ustroń, Węgierska Górka, Wisła, Zabrze, Zarzecze, Zawiercie, Żory i Żywiec. Z obszaru dolnośląskiego spotkać tu można znaki miejskie: Jelenia Góra, Karpacz, Kletno, Kłodzko, Polanica-Zdrój, Wrocław.
.
Godło: Łódź to cywilizacja województwa łódzkiego. Atrybut: Brzeszcze, Kraków, Krynica-Zdrój, Limanowa, Nowy Sącz, Olkusz, Oświęcim, Rudawa, Skała, Sucha Beskidzka, Tarnów, Wadowice, Wieliczka, Zakopane należą do obszaru województwa małopolskiego. Eksponaty terenu zachodniopomorskiego symbolizuje cecha: Białogard, Dębno, Drawsko Pomorskie, Kołobrzeg, Koszalin, Połczyn-Zdrój, Szczecin, Szczecinek, Świdwin, Świnoujście, Ustronie Morskie. Unikaty pomorskiego to logo: Gdańsk, Hel, Kwidzyn, Miastko, Słupsk, Sopot, Ustka. Z przestrzeni lubuskiego: Gubin. Orbita świętokrzyskiego: Busko-Zdrój, Kielce. Z kujawsko-pomorskiego: Bydgoszcz, Toruń. Okrąg opolskiego urealniają: Strzelce Opolskie. Przedstawicielem skarbów warmińsko-mazurskiego jest odznaka: Elbląg, Pisz, Ruciane-Nida, Węgorzewo. Jako przedmiot podlaskiego ma miejsce kotylion: Augustów. Pole podkarpackiego określa: Łańcut, Rzeszów, Solina. Grunt wielkopolskiego ujawnia: Gniezno, Leszno. Szwedzką twórczość uosabia Sztokholm i Göteborg.
Czeski błąd przestawienie znaków w trakcie przepisywania tekstu. Cztery litery fraza rzeczownikowa. Czub kępka sterczących piór na głowie ptaka. Czucie dotyk jeden ze zmysłów, Członkonóg zaliczany do gromady zwierząt stawowatych. Człowiek występujący współcześnie przedstawiciel rodzaju Homo. Dąb drzewo z rodziny bukowatych należy do niego około 200 gatunków. Dama dystyngowana kobieta figura szachowa karciana ssak z jeleniowatych. Dama serca termin ze średniowiecza niewiasta dla rycerza. Damula pani białogłowa jejmość lady gołębica ród niewieści. Damulka piękność warta grzechu. Dar coś wartościowego ofiarowane komuś w prezencie. Darmozjad niebieski ptak pasożyt próżniak leser pozorujący pracę. Debil album niemieckiego zespołu punkrockowego. Defekt awaria uszkodzenie usterka wada ukryty feler brak mankament. Dioskurowie zwani czasami Tyndarydami. Dobre stosunki wskazówki jak budować dobre relacje. Dom dziecka jednorodzinny spokojnej starości. Doniosłość decyzji chwili uroczystości przełomowości odznaczenia. Donna wyróżnik grzecznościowy używany wobec kobiet we Włoszech. Dorada klasa wodnych kręgowców okoniokształtnych z krwi prażmowatych.
Dzieła autorów śląskich. Historia Śląska. Etnografia Śląska. Rodzina na Górnym Śląsku. Kulturowe dziedzictwo Śląska. Biblioteka cyfrowa regionu śląskiego. Książki i czasopisma dotyczące Śląska. Historia językoznawstwa, dialektologii i onomastyki Śląska. Bajka i baśń ludowa Polska, Śląsk. Przewodnik po Szlaku Zabytków Techniki województwa śląskiego.
MARSZE [niem.], gleby aluwialne wytworzone z osadów morskich. Występują gł. na pd. wybrzeżach Morza Północnego (Holandia, Niemcy) oraz atlantyckich wybrzeżach Francji, Wielkiej Brytanii i Ameryki Pn. Zwykle w pobliżu ujścia rzek.
Marsze zabezpieczone groblami (polder) od zalewania i osuszone kanałami są użytkowane rolniczo (pola, łąki, ogrody). Są zwykle ilaste, o dużej zawartości próchnicy, żyzne. Ze względu na szybkie wymywanie mineralnych składników pokarmowych w głąb wymaga ją co kilkadziesiąt lat melioracji (pokrywanie powierzchni pola warstwą 2-5 cm gleby marszowej, wydobytej z głębokości do 3 m).