Klasa tematyka odłożony zasób leksykalny na eksploatowany znacznik literalny K

z nieodwzorowaną przyjaźnią podejmujemy Państwa w rubryce

Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak

w rekreacyjnych Tychach peregrynacją Żwakowska schodnia 8 siedlisko 66

Klasa tematyka

definicja — K — 14, L — 15, A — 1, S — 24, A — 1 konwencjonalnego obrysu symbolu abecadła mowy ojczystej: A Ą C Ć E Ę F G H I J K L Ł M N Ń Ó P R Ś T U W Y Z Ź Ż

Klasa tematyka odłożony zasób leksykalny na eksploatowany znacznik literalny K – burta oświeca zgromadzonym zbiorem.

.

.

MAL37 – SAMOTNOŚĆ 2014 Justyna Weronika Bruj wymiar: 2,98 cm x 4,05 cm.

.

Klasa tematyka odłożony zasób leksykalny na eksploatowany znacznik literalny K:

.

Klasa tematyka odłożony zasób leksykalny na eksploatowany znacznik literalny K – Kl

KLASA [łac. classis ’oddział’], termin używany w różnych znaczeniach. 1) potocznie wielość z osobna branych przedmiotów. Wyróżniona na podstawie jednej lub wielu cechach wspólnych. Kategoria przedmiotów jednakowej jakości, gatunku. Seria, rząd, jednostka podziału. 2) w logice i matematyce – zbiór. 3) w naukach społecznych, w znaczeniu statyst. – zbiór ludzi mających określone cechy. W znaczeniu socjol. – klasy społeczne. 4) w biologii jednostka w – systematyce organizmów, obejmująca pokrewne rzędy roślin. 5) w technice – stopień wartości technicznej obiektów ocenianych przez ekspertów. 6) stopień w hierarchii orderowej.

.

KLASYCZNY STYL OGRODÓW, określenie stosowane przez niektórych historyków sztuki w odniesieniu do – francuskiego stylu ogrodowego.

.

KLASZTORNE SZKOŁY, średniowieczne szkoły prowadzone przez klasztory. Przeznaczone gł. dla zakonników i kandydatów na zakonników. Niektóre przyjmowały przyjmowały także młodzież świecką. Program nauczania większości szkól klasztornych ograniczał się do gramatyki. łac. redagowania dokumentów, śpiewu kościelnego i posługiwania się kalendarzem. Istniały także żeńskie szkoły klasztorne. Uczyły się w nich również dziewczęta świeckie. Pierwsze chrześcijańskie szkoły klasztorne (kontynuujące pewne tradycje przedchrześc.) powstały w V w. w Irlandii. Odznaczały się one wysokim poziomem. Uczyli się w nich także nauczyciele świeccy. Pod wpływem mnichów irl. rywalizujący z nimi benedyktyni zakładali od VI w. szkoły klasztorne w Anglii i na kontynencie eur. Rozkwit tych szkół przypadł na VIII-IX w. Do najsłynniejszych szkół klasztornych należały szkoły w Fuldzie, Tours, Aurillac, Le Bec, St. Gallem, Laon, Poitiers, Orleanie i Lyonie. Pod koniec IX w. szkoły klasztorne zaczęły upadać pod wpływem ruchu kluniackiego (Cluny). Nawoływał on zakonników do ascezy. Zanikły w XI w.

.

KLAUZURA [łac.], w klasztorach chrześcijańskich. 1) ściśle określona część domu zakonnego. Tu nie mają wstępu obcy (gł. osoby płci odmiennej). Tej części domu osobom zakonnym bez zgody przełożonego nie wolno opuszczać. 2) ogół przepisów kanonicznych regulujących wychodzenie zakonników wychodzenie z domu zakonnego. Również wchodzenie tam osób obcych.Przekroczenie klauzury bez właściwego zezwolenia grozi – ekskomuniką. Klauzura została wprowadzona 510 r. przez św. Cezarego z Arles (470-543).

.

KLAWICYMBAŁ [łac.], muz. używana dawniej nazwa – klawesynu.

.

KLECHDA, podanie lud. żyjące w w tradycji kulturowej danego regionu. Odpowiadające o zamierzchłych czasach. Legendarnych lub fantastycznych postaciach i wydarzeniach. Klechda jest formą pokrewną – baśni. Jednak różni się od niej silniejszym związkiem z realiami społeczno-obyczajowymi i wierzeniami konkretnego środowiska. Podobnie jak baśń klechda posiłkuje się motywami wędrownymi. Utrwalonymi zarówno w tradycji ustnej, jak i w literaturze (motywy biblijne, mitologiczne, hagiograficzne, poświadczone w kronikach itp.).

.

KLEJNOT SZLACHECKI, część – herbu, mieszcząca się nad hełmem lub koroną. Stanowi powtórzenie – godła z tarczy lub odrębny znak. Na zachodzie Europy klejnot szlachecki pojawił się w XII w. Stał się dziedziczny w XIII w. Upowszechnił się od poł. XIV w. W Polsce pojawił się na pieczęciach książęcych w XIII w. Na szlacheckich w XIV w. (miał tu rolę drugorzędną). Nazywanie klejnotem szlacheckim całego herbu, choć powszechne, jest niewłaściwe.

.

KLEMATIS, bot. – powojnik.

.

KLEPISKO, boisko, tok, miejsce w stodole między sąsiekami. Rzadziej na podwórzu gospodarstwa. Przeznaczone do młocki (pierwotnie cepami) i czyszczenia ziarna. Klepisko jest wykonywane z mocno ubitej gliny zmieszanej z plewami lub sieczką. Również z betonu, drewna, niekiedy płyt żelaznych.

759. 762. 748.

.

Klasa tematyka odłożony zasób leksykalny na eksploatowany znacznik literalny K – strony polecane

.

Klasa tematyka odłożony zasób leksykalny na eksploatowany znacznik literalny K – rodzina:

.

.

Klasa tematyka odłożony zasób leksykalny na eksploatowany znacznik literalny K – kategoria:

806. 819. 18 kwietnia 2020. Od A do Z. Profesja Pomian. Słownik encyklopedyczny. 

„Pomian” herb szlachecki autor Henryk Jan Dominiak, 2019-08-02. Etniczny herb wyniosły należący do rodzin osiadłych po pierwsze w Wielkopolsce i na Kujawach. Od 1413-??-?? spotykany również na Litwie. Najstarszy odcisk pieczętny pochodzi z 1306-??-??, w zapiskach sądowych występuje najwcześniej 1402-??-??. Wśród ok. 70 rodzin pieczętujących się Pomianem do najwyższego znaczenia pozdobywali Brudzewscy, Grabińscy, Łubieńscy, na Litwie – Sakowiczowie.