HER51 TARNOWSKIE GÓRY tradycja nadana 25 lipca 1562 pismem Hohenzollerna
przedmiot usytuowany jest
w Dziale Falerystyki Weksylologii Heraldyki Symboliki Emblematyki
Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak
w Tychach, ulica Żwakowska 8/66
HER51 TARNOWSKIE GÓRY tradycja nadana 25 lipca 1562 pismem Hohenzollerna Jerzego Fryderyka – margrabiego brandenburskiego i księcia Karniowa.
Prezentacja eksponatu.
.
| HER51 TARNOWSKIE GÓRY tradycja nadana 25 lipca 1562 pismem Hohenzollerna
|
|||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Awers | Analiza | ||||||
 |
|||||||
| Nr eksponatu | HER51 | ||||||
| Rok powstania | używany do początku XXI wieku – do nadal |
||||||
| Wymiary | 1,22 x 1,61 cm wraz ze szpilką 3,10 cm | ||||||
| Rok darowania | maj 2019 | ||||||
| Przekaziciel | Osoba fizyczna województwa śląskiego | ||||||
| Dobytek | Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak
w Tychach ul. Żwakowska 8/66 |
||||||
| Terytorium wystawy | Dział Falerystyki Weksylologii Heraldyki Symboliki Emblematyki | ||||||
| Model eksponatu | Pins wpinany w klapę marynarki – służący do uwierzytelniania przynależności miejskiej.
W globtroterstwie podróżujący i zwiedzający przypinali dniami i nocami do korony – niesztampowo główki (kolejny nadzwyczajnie niebagatelny segment kapelusza) w pierwszej kolejności: słomianożółtego, gęsiarek, skórkowego i łowieckiego. Mocowany na plecak bądź torbę podróżniczą. |
||||||
| Parametry | Oryginał | ||||||
| Opis awers | Doniośle u góry: w srebrnej tarczy hiszpańskiej czarny napis: TARNOWSKIE GÓRY. Niżej w czarnej obwolucie tarcza trójdzielna. W prawej heraldycznej połowie tarczy pół wklęsłego, czarnego orła pruskiego. Lewa również herbowa połowa podzielona połowicznie poziomo, gdzie górna jest czarna ze srebrno złotymi skrzydła orła górnośląskiego (wypukłymi). Dolna część – srebrna (wypukła) wypełniona jest reliefem wpuszczonym reprezentującym godło górnicze – pyrlik i żelazko.
Herb przypomina wzór z roku 2002 jednomyślnie przyjęty przez Radę Miasta, którego sponsorem i autorem był Jerzy Fryderyk von Ansbach. |
||||||
| Opis rewers | Wypukły napis MET. | ||||||
.
HER51 TARNOWSKIE GÓRY tradycja nadana 25 lipca 1562 pismem Hohenzollerna – dopełnienie treści:
Tarnowskie Góry, powiatowy zespół miejski w obowiązującym (w okresie 1975–1998) województwie katowickim. Po tym okresie jakich wiele w Polsce, a jedno z 71 miast województwa śląskiego. U schyłku XX wieku cywilizacja zliczała sobie około 61 422 zbiorowości ludzkiej umiejscowionej na północ od Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. W przeciągu 1966 roku tematyczne stanowisko rezydowało w przybliżeniu 32 000 reprezentantów zapisanych w księdze meldunkowej. Różnorodne w przyzwoitą pętlę drogi żelaznej ze znakomitym ogniskiem przetwórczym. Wielkogabarytowe zakłady zmechanizowane i metaliczne (aparatura kopalniana i wydobywcza, osprzęt i okucia branży budowlanej, akcesorium ratownicze). W dalszoplanowej hierarchii uprzemysłowienie syntetyczne (działalność produkcyjna elektrowęglowa), odzieżowe i żywieniowe. W roku 1958 w Domu Sedlaczka (zabytkowy budynek z XVI w. przy Rynek 1) powołano do życia Muzeum Ziemi Tarnogórskiej. Osadę, w której już 9 marca 1529 roku Urząd Górniczy dosłużył się swojej pieczęci i herbu, dopełniają kościoły: parafialny (XVI, XIX w.) i cmentarny (1617, połowa XIX w.). W miejscowości są umieszczone: drewniana dzwonnica gwarków (XVI w. – współczesna replika z XIX wieku), obiekty mieszkalne z XVI i XVII w. (przekonstruowane w XIX w.). Również przedwieczne sztolnie przebrzmiałych kopalni kruszywa. W przedstawieniu przełomowym od zarzewia XVI w. w sąsiedztwie prowincji Tarnowice zaistniał w okamgnieniu intensyfikowany przybytek górnictwa srebra i ołowiu. 1526 książę opolski Jan wystosował niezależność górniczą terenom Górnego Śląska. Zaowocowało to legatem statusu miasta na rzecz Tarnowskich Gór. 1534 miała miejsce rewolta gwarków tarnogórskich. W XVI wieku udynamiczniły się zrzeszenia wspomagające górników. W XVII w. Tarnowskimi Górami administrował ród magnatów ziemskich i przemysłowych Henckel von Donnersmarcków. Po etapie bierności, w drugiej połowie XVIII w. nastała reaktywizacja intensyfikacji przemysłu wydobywczego (konfiguracja Królewskiej Kopalni Fryderyk). W 1787 roku dostarczono tu z Anglii, sztandarową w Europie, maszynerię parową do odwadniania zakładu górniczego. W roku 1803 w mieście pojawia się zaczątkowa w kraju szkoła górnicza (aktywna do 1933). 1857 Tarnowskie Góry wypracowały sobie relację kolejową. Ogół ludzi Tarnowskich Gór obwieszczał osobistą nierozdzielność z Polską 1848, w czasie powstań śląskich i plebiscytu, w następstwie których konurbacja weszła od 1922 w granice Polski. Oswobodzenie 23 stycznia 1945 spowodowało istotny nieprzerwany rozkwit Tarnowskich Gór.
Niegdyś wieś dzisiaj stolica powiatu tarnogórskiego bogata jest o miasta Kalety, Miasteczko Śląskie, Radzionków i Tarnowskie Góry. Kapitałem tego podziału administracyjnego II stopnia są gminy: miejskie (Kalety, Miasteczko Śląskie, Radzionków i Tarnowskie Góry), jak również wiejskie (Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg i Zbrosławice).
Według badań Zdzisława Jedynaka, prawa miejskie i własny herb Tarnowskim Górom nadał 25 lipca 1562 roku w Ansbach margrabia brandenburski i książę karniowski Jerzy Fryderyk Hohenzollern.
.
244. 489. 680.
„Pomian” herb szlachecki autor Henryk Jan Dominiak, 2019-08-02. Etniczny herb wyniosły należący do rodzin osiadłych po pierwsze w Wielkopolsce i na Kujawach. Od 1413-??-?? spotykany również na Litwie. Najstarszy odcisk pieczętny pochodzi z 1306-??-??, w zapiskach sądowych występuje najwcześniej 1402-??-??. Wśród ok. 70 rodzin pieczętujących się Pomianem do najwyższego znaczenia pozdobywali Brudzewscy, Grabińscy, Łubieńscy, na Litwie – Sakowiczowie.
