Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów

miło nam, że spotykamy się dziś w tym gronie, w kolejnej witrynie internetowej

Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak

z urzekającego terytorium Tychy, ulica Żwakowska 8/66 w Europie

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów

zawołanie – D – 6, A – 1, M – 17, A – 1 literka abecadła ogólnonarodowego: A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P R S Ś T U W Y Z Ź Ż

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów, obręb ujawnia przeglądowy komput opisu glinianej rzeźby jak i wyrażeń językowych na literę „D”, skupionych w zakresie działalności niniejszej zbiornicy sztuki.

.

.

• Karta starsza rangą • Biuletyn Informacji Publicznej • Karta Dużej Rodziny • Regulamin • Kolekcja • Laury • Falerystyka • Heraldyka • Symbolika • Emblematyka • Rzeźba • Ceramika • Broń biała • Słownik pojęć • Malarstwo • Rysunek • Grafika • .

.

.

.

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów:

Sygnatura: RZE27.

Tytuł: Biała Dama z Czaplinka.

Autor: Danuta Zofia Tomaszewska SAGA.

Dziedzina sztuki: rzeźba rezultat zaakcentowany trójwymiarowością.

Kategoria: miniaturowa rzeźba.

Technika dzieła: wypalona glina.

Czas powstania: 2012.

Wymiary dzieła: 40 cm wysokości.

Miejsce pracowni: Tychy, Poland, Europe.

Pochodzenie artysty: Sieraków, Poland.

Dwuliterowy kod państwa (pochodzenie artysty): alfa-2 PL.

1 właściciel (2012-2012): Danuta Zofia Tomaszewska SAGA.

2 właściciel (2012-2013): Henryk Jan Dominiak.

3 właściciel (2013 – nadal): MMSPHJD.

Miejsce prezentacji w Muzeum: Sala granitowa w naturalnym środowisku najprzeróżniejszych roślin gruboszowatych z grupy kserofitów. Te wieloletnie rośliny żyją w warunkach oszczędnościowego dostępu do wody w głównej mierze na obszarach pustynnych. W placówce skupiają się wokół Białej Damy z Czaplinka, która swym kształtem nawiązuje do ptaka czapli i człowieka kobiety.

Po lewicy rzeźby ciekawym akcentem kompozycji jest pochodzący z naturalnego siedliska Ameryki Południowej oraz Środkowej kaktus cereus peruwiański – forma monstrualna, w każdym razie na przekór nazwie nie z Peru, a z Boliwii. Terminologia łacińska znaczy świeca, co ma ścisły związek z cylindrycznymi pędami rośliny. W przeszłości wysuszone i przesycone tłuszczem odrosty Indianie podpalali i wykorzystywali jako pochodni. Cereus już w 1753 roku opisany był przez szwedzkiego lekarza i przyrodnika Karola Linneusza, profesora założonego w roku 1477 Uniwersytetu w Uppsali. Tego mutanta zaliczanego do najpiękniejszych kaktusów kolumnowych, osiągającego po wiele latach formę drzewa, podarowało małżeństwo z osiedla H ulicy Honoraty.

Przed przypominającym skałę cereusem peruwiańskim w Polsce określanym jako pałczak rozpleniają się mamilarie, jedne z w najwyższym stopniu wypromowane kaktusy naziemne o kulistym lub cylindrycznym wyglądzie. Rosną w grupach i mają w kolorze purpurowym kwiaty ułożone wianuszkiem wokół wierzchołka łodygi. W naturze gatunki z tego rodzaju sukulentów odnajduje się w dużej mierze w Meksyku, bywają w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Uintensywniają się na Karaibach, w Kolumbii, Wenezueli. W niedalekiej przeszłości mamilaria nawet nasiliła się w Gwatemali i Hondurasie.

.

Nieco z tyłu a w kierunku pracy rzeźbiarskiej potęguje się Espostoopsis dybowskii z olbrzymim podobieństwem do rodzaju Espostoa. To kolumnowa forma złożona z kilku łodyg. Seksapilem tego gatunku są włosowate wytwory wewnętrznych gruczołów ściśle oplatających pędy i ukryte w nich ciernie o tonacji lekko czerwonej. Jako roślina został uznany za zagrożony wyginięciem i wpisany do Czerwonej księgi gatunków zagrożonych. W przyrodzie odsłania się w Brazylii (Bahia – położony w Regionie Północno-Wschodnim).

.

Prawicę heraldyczną konglomeratu reprezentuje fantastyczna opuncja z domeny eukarionty. Jej przedziwne kształty są dalekie od tych okrytonasiennych spotykanych w internecie. Jasnozielone wąsy i liście wiją się w przestrzeni niczym koralowce w wodzie przy dnie oceanu. Goździkowca jako dar przekazała Kwiaciarnia „Studio Kwiatowe Konwalia” Rynek 3 w Tychach.

Za opuncją wyłaniają się z kamyków grube, sztywne, zielone, ząbkowane na brzegach liście. To aloes vera, którego ulistnienie zawiera mnóstwo witaminy: A, C, E oraz witaminy z grupy B. Zielonkawy miąższ obfituje w potas, wapń, magnez, chrom, selen, żelazo, fosfor, siarkę, cynk, miedź, mangan i sód. Mieczowate listowie wzbogacają także sterole roślinne, nienasycone kwasy tłuszczowe oraz aminokwasy. Ta lecznicza bylina pochodzi z terenów Afryki i Azji Mniejszej.

.

W niedalekiej odległości od opuncji (prawa strona) – wyrasta cudownie rozwinięta odmiana opuncji o łacińskiej nazwie Austrocylindropuntia subulata cristata. W naturze występuje na dużych wysokościach w Ekwadorze i Peru i z czasem tworzy rozgałęziony okaz przypominający drzewo. Odmiana czubata uintensywniająca się w muzeum tworzy bardzo szerokie faliste kształty zwieńczone grzebieniami z długimi szmaragdowozielonymi soczystymi liśćmi z białymi otoczkami i nielicznymi (ale gwałtownymi) białymi kolcami. W formie czubatej komórki na końcu gałęzi, w której występuje wzrost, zaczynają namnażać się w znacznie szybszym tempie, a normalny wierzchołek wzrostu „wariuje”, tworząc fantastyczne wiry i wachlarze z wyraźnymi efektami rzeźbiarskimi. Gałęzie czubate powoli tworzą wspaniałe, wężowe, prążkowane lub zatłoczone półkuliste skupiska. Ta opuncja często wyrasta na szybko rosnącej cylindrycznej łodydze, aby ujawnić jej piękno. Roślina pomnik, która ogranicza ruch uliczny.

.

Między rzeźbą a opuncją pnie się w górę unikat Tephrocactus molinensis o niezwykłej formie. Jest to mały, segmentowany sukulent, który wyrasta na kopce drobnych łodyg lub stawów. W uprawie rośnie jako małe, wyprostowane łańcuchy segmentowe. W środowisku rośliny pozostają mniejsze, ponieważ najwyższe segmenty są odłączane i łatwo opadają. Jest spokrewniony z Tephrocactus articulatus i przypomina niektóre jego bezkręgowe formy. Naturalne pochodzenie i siedlisko to Argentyna (prowincja Salta: Questa de Molinas w dolinie Calchaquí), gdzie dojrzewa na piaszczystych glebach na otwartym terenie wśród szeroko rozłożonych Trichocereus pasacana .

.

Za glinianym posągiem rozwija się wspaniały o kulistym kształcie echinokaktus grusonii. Jego ciernie są złocistożółtej barwy. Dominująco rośnie w 3 stanach Meksyku: pierwszym jest San Luis Potosí – stan w północno-środkowej części tego kraju. Drugi to stan Zacatecas – północno-środkowy Meksyk, no i trzeci reprezentowany przez stan Querétaro w środkowych Meksykańskich Stanach Zjednoczonych. Tego preferującego podłoże suche przedstawiciela kaktusowatych prozaicznie obwieszcza się złotą beczką innym razem fotelem teściowej bądź poduszką teściowej.

Kolejne piękno natury to wywodzące się z pierwotnego rozsadnika Lithops występujące w południowej Afryce na piaszczystych i żwirowatych pustyniach zwane żywe kamienie szczęścia z bardzo oryginalnymi liśćmi. Tą niewielką roślinkę odkrył w XIX w brytyjski podróżnik, przyrodnik, odkrywca, artysta i jednocześnie pisarz William John Burchell.

Dopełnieniem kompozycji jest zimozielony wieloletni krzew osiągający od 10 do 20 cm strzelistości nazwany Hebe Green Globe. Jego nieznaczne, sztywne, ostro zakończone listki osłonięte woskowym nalotem płożą się po granitowym żwirku idealnie wpisując się w architekturę.

.

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów – dama d

d, litera alfabetu łac. (i pol.), pochodząca poprzez gr. δ (delta) od pn. semickiej (fenickiej) litery daleth.

D – symbol izotopu – wodoru ciężkiego (deuteru).

.

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów – Da

DACYT, magmowa skała wylewna składająca się głównie z bogatego w sól plagioklazu (oligoklaz, andezyn), kwarcu, biotytu lub amfibolu, niekiedy piroksenu; struktura porfirowa, tekstura bezładna lub fluidalna; skała skała pospolita wśród młodych law Kordylierów i Andów, Archipelagu Sundajskiego, a także Słowacji i Siedmiogrodu (nazwa od – Dacji); w Polsce występuje w okolicach Krzeszowic: dobry materiał drogowy.

.

DADAIZM [franc. dadaïsme], awangardowy ruch artyst.–lit. rozwijający się od 1916 do około 1923 r. w Szwajcarii, Niemczech, Francji i częściowo USA. Uformował się w międzynarodowym środowisku intelektualno-artyst. skupionym w czasie I wojny światowej w Zurychu wokół „Cabaret Voltaire” pełniącego funkcję klubu literackiego, salonu wystawowego i scen teatralnych. Jego twórcami byli francuscy i niemieccy pisarze i artyści, gł. T. Tzara – czołowy przywódca ruchu, autor jego licznych manifestów (wyd. zebrane: Sept manifestes dada 1924), Hugo Baal (1886–1927), Richard Huelsenbeck (ur. 1892), H. Arp, F. Picabia i inni. Grupę tę wiązały pewne kontakty z ówczesną europejską awangardą literacką (G. Apollinaire, F. T. Marinetti, B. Cendrars) i artystyczną (np. zorganizowana w 1917 wystawa, w której wzięli m.in. udział G de Chirico, M. Ernst, L. Feininger, W. Kandinsky, P. Klee, F. Marc, P. Picasso). Organem grupy było nieregularnie ukazujące się pismo „Dada”.

.

U podstaw dadaizmu leżał gwałtowny sprzeciw wobec toczącej się wojny i wobec współczesnej cywilizacji mieszczańskiej. Protest ten miał charakter totalny i anarchistyczny; był nihilistyczną negacją europejskiego dziedzictwa kulturalnego, stanowił wyraz zwątpienia w sens istniejącej rzeczywistości społecznej, politycznej, kulturalnej i obyczajowo-moralnej, odrzucał wszelkie dotychczasowe autorytety, rygory i konwencje – tak w życiu, jak i w sztuce. Konsekwencją tej postawy była własna koncepcja sztuki, której istotę widział dadaizm w demonstrowaniu indywidualnej fantazji, nieskrępowanej żadnymi względami moralnymi, logicznymi i estetycznymi. W ujęciu tym twórczość nabierała charakteru improwizowanej zabawy, opartej na grze przypadkowych, nie kontrolowanych przez świadomość skojarzeń, rezygnowała z wszelkiego wartościowania i wyboru, posługiwała się bez ograniczeń mistyfikacją, paradoksem, absurdalnym dowcipem; jednocześnie cechował ją zamierzony prymitywizm i infantylizm, co uwidacznia m.in. sama nazwa kierunku, wzięta z dziecięcego zawołania „dada” oznaczającego zabawkę.

.

Dadaistyczny utwór literacki miał zazwyczaj postać potoku swobodnych wyrażeń i spostrzeżeń, kojarzonych automatycznie, nie służących żadnej zamierzonej konstrukcji artystycznej, lecz próbie odtworzenia bezsensu i chaosu rzeczywistości. Dadaiści rozbijali estetyczną jednolitość dzieła artystycznego, sięgając po wyrwane z kontekstu elementy mowy potocznej, wykorzystując reklamowe i gazetowe slogany, fragmenty piosenek, tworząc sztuczne słowa i dźwięki, łamiąc reguły składni. Krańcową konsekwencją tych zabiegów był często utwór bezznaczeniowy, stanowiący autonomiczny zespół dźwięków i połączeń literowych.

.

Dadaizm występował przeciw tradycyjnym podziałom twórczości artystycznej na rodzaje i gatunki, parodiował je, zacierał istniejące między nimi granice (obrazy–manifesty, wiersze–rysunki). Jego charakterystyczną formą literacką był utwór zbiorowy, pisany przez kilku poetów i wyrażający – merytorycznie, jak i graficznie – całkowity bezład równocześnie występujących zjawisk (tzw. symultanizm). W zakresie plastyki tendencje dadaistyczne objawiły się m.in. w tworzeniu kompozycji złożonych z różnych przypadkowo dobranych przedmiotów użytkowych, elementów mechanicznych, tłuczonego szkła itp. (tzw. ready-mades M. Duchampa), w stosowaniu techniki – fotomontażu (G. Grosz) i – collage’u (tzw. Merzbilder K. Schwittersa). Dadaizm istniał krótko jako samodzielny kierunek i reprezentował jedynie najbardziej krańcowe tendencje w europejskiej awangardzie artystycznej. Jego konsekwencje uwidoczniły się we wpływie na początki – surrealizmu, w pokrewieństwach z symultaniczną techniką narracji, w kształtowaniu się formy nowoczesnej – groteski. W Polsce dadaizm miał zasięg bardzo ograniczony, dostrzegalny jedynie w prymitywistycznych tendencjach – futuryzmu.

.

DAMARA, żywica naturalna pochodzenia pochodzenia współczesnego i kopalnego; obecnie otrzymywana z roślin należących głównie do rodziny Dipterocarpaceae, rosnących na Archipelagu Sundajskim; odmiana współczesna jest jasna (bezbarwna do jasnożółtej), zaś kopalna – ciemna; ciężar właściwy 1-1.06, temp. mięknięcia 67-75º, dobrze rozpuszczalna w większości rozpuszczalników organicznych; w handlu znajduje się szereg gatunków różniących się barwą i stopniem zanieczyszczenia; centrale skupu znajdują się w Djakarcie (gdzie rozróżnia się 9 gatunków) i w Singapurze (6 gatunków). Damarę stosuje się głównie do produkcji jasnych lakierów, rozjaśniających się jeszcze pod wpływem światła.

.

DANIA – Królestwo Danii to najmniejsze z państw skandynawskich. Leży na północy Europy. Posiada najwyższą stopę życiowa spośród wszystkich krajów Unii Europejskiej. Jej dobrobyt oparty jest na wysoko zmechanizowanym rolnictwie i systemie dystrybucji, poprzez który Dania eksportuje produkty mięsne, rybne i mleczarskie do całej Europy. Bardzo rentowny jest również nowoczesny przemysł oparty na małych zakładach produkcyjnych. Duńczycy płacą bardzo wysokie podatki, dzięki czemu mają rozbudowany system opieki społecznej i oświaty.

.

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów – De

DEMON [gr. daímōn] , rel. duch dobry lub zły, wpływający na losy ludzkie, później zły duch, szatan.

.

DEMONETYZACJA [franc.< łac.], operacja polegająca na wycofaniu monety z obiegu.

.

DEMONOLOGIA [gr.], system wyobrażeń o demonach; także dział etnografii i religioznawstwa poświęcony badaniu tych wyobrażeń.

.

DENSO-WAVE – japońska firma, która w 1994 r. opracowała graficzną metodę kodowania służącą do identyfikowania części samochodów na linii montażowej. Ta metoda, nazwana QR z powodu szybkości, z jaką mogła być odczytywana przez służące do tego urządzenie (ang. quick response), koniec końców znalazła zastosowanie poza murami fabryki samochodów. W zaledwie kilka lat większość japońskich telefonów komórkowych miała możliwość natychmiastowego odczytania informacji zawartych w tym kodzie. Kod QR jest rodzajem macierzy otworzonej z pewnej liczby czarnych i białych kwadracików ułożonych w większym kwadracie. Kwadraciki reprezentują wartości dwójkowe, 0 i 1, a zatem działa to w bardzo podobny sposób jak kody kreskowe, z tym że dodanie dodatkowego wymiaru powoduje, że kod umożliwia przechowanie większej ilości danych.

.

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów – Di

DINERS CLUB – jedną z pierwszych kart kredytowych, która zyskała powszechną akceptację, była karta Diners Club. Jej siłą napędową był Amerykanin Frank McNamara. w 1950 r. zdołał nakłonić różne restauracje do przyjmowania płatności na kredyt, gdy klient przedstawi jedną z osobistych, gwarantowanych kart, które McNamara rozdawał swoim najlepszym klientom. W pierwszych dekadach swojego istnienia karty kredytowe były najczęściej używane przez amerykańskich komiwojażerów przy płatności za posiłki.

.

dama Do

DOMINIKA jest republiką wyspiarską w archipelagu Wysp Zawietrznych, położoną we wschodniej części Karaibów, pomiędzy Gwadelupą a Martyniką. Wyspa jest pochodzenia wulkanicznego z nieaktywnymi obecnie wulkanami, ale gorące źródła w wysokich pasmach centralnych gór przypominają o jej pochodzeniu. W ciągu XVIII wieku stanowiła przedmiot sporu pomiędzy Brytyjczykami a Francuzami; w 1783 r. stała się posiadłością brytyjską. W 1967 r. uzyskała autonomię, a w 1978 r. pełną niepodległość. Podstawę gospodarki stanowi obecnie uprawa owoców tropikalnych i innych upraw rolnych. Ważnym źródłem dochodów może stać się turystyka. Na przeszkodzie do jej rozwoju stoi klifowa budowa wybrzeża (niepodobna do piaszczystych plaż innych wysp) oraz brak międzynarodowego lotniska.

.

DOMINIKANA – Republika Dominikana zajmuje wschodnią część karaibskiej wyspy Haiti (Hispaniola) – część zachodnia zajęta jest przez znacznie mniejszego sąsiada Haiti. Haiti to górzysta, tropikalna wyspa ze zróżnicowanym krajobrazem przechodzącym od bujnej roślinności na północy do suchych zarośli na południu. Gospodarka uzależniona jest od rolnictwa z przemysłowymi uprawami cukru, tytoniu i kawy o przeznaczeniu eksportowym. Małe złoża minerałów pozwalają na istnienie zakładów górniczych i przetwórczych. Trzcina cukrowa, tytoń, sól kamienna, kawa, boksyty, nikiel oraz stopniowo rozwijająca się turystyka to główne zasoby tego kraju.

.

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów – Dr

DRUK – wynalezienie druku (ok. 1450) spowodowało prawdziwą rewolucję w sposobie rozpowszechniania idei w Europie. Nie było już potrzeby przepisywania każdej książki ręcznie. Stronica raz ułożona z ruchomych czcionek ołowianych mogła zostać wydrukowana w ciągu 20 sekund. Co więcej, można ją było odbijać w dowolnej liczbie egzemplarzy. W ciągu 50 lat w ten sposób wydrukowano 30 000 tytułów.

.

dama Dż

DŻIHAD to święta wojna w obronie islamu. Muzułmanie opanowali terytoria między Indiami a Hiszpanią. W Europie Frankowie odpowiedzieli na atak. 1391.

.

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów – Strony polecane

• ciekawe • BAHA • CHIL • CUDO • .

.

Biała Dama z Czaplinka w otoczeniu sukulentów również kaktusów – klasyfikacja:

1577. 1653. 1699. 1736. 1806. 1854. 1922. 2000. 2072. 2199. 2296. 2368. 16 kwietnia 2020. Artysta miasta na prawach powiatu Tychy. Bez wątpienia barwa Prus 1. Cyrograf z winietą D. Od A do Z. Sztuka polska. Słownik encyklopedyczny. Wachlarz Prus 1.

.

.