Wszystkie herby licząc od lewej od góry zostały umieszczone w tarczy herbowej – hiszpańska z tłem czarnym krawędź tarczy – obramowana kolorem złocistym:

01. miano – HERB RZESZOWA symbol – jeden z atrybutów społeczności Rzeszów. Obszar używania herbu – Województwo rzeszowskie, powiat: Lesko, Brzozów, Dębica, Gorlice, Jarosław, Jasło, Kolbuszowa, Krosno, Leżajsk, Lubaczów, Łańcut. Również: Mielec, Nisko, Przemyśl, Przeworsk, Ropczyce, Rzeszów, Sanok, Stalowa Wola, Strzyżów, Tarnobrzeg. Mobilia herbowe – złocisty krzyż kawalerski.

.

02. nazwa – HERB SZCZECINA znamię – jedna z wizytówek urbanizacji Szczecin. Strefa używania herbu – Województwo szczecińskie, powiat: Dębno, Choszczno, Goleniów, Gryfice, Gryfino, Kamień Pomorski, Łobez, Myślibórz. Dalej Nowogard, Pyrzyce, Stargard Szczeciński, Szczecin, Świnoujście. Mobilia herbowe – ukoronowana głowa gryfa (symbol książąt z dynastii Gryfitów).

.

03. termin – HERB OLSZTYNA differentia specifica – jeden z przymiotów populacji Olsztyn. Rejon używania herbu – Województwo olsztyńskie, powiat: Bartoszyce, Biskupiec, Braniewo, Braniewo, Giżycko, Iława, Kętrzyn, Lidzbark Warmiński, Morąg, Mrągowo, Nidzica, Olsztyn, Ostróda, Pasłęk, Pisz, Szczytno, Węgorzewo. Mobilia herbowe – wizerunek świętego Jakuba Starszego, zmarłego w 44 roku n.e. misjonarza, patrona najstarszej parafii aglomeracji przy bazylice konkatedralnej, ubranego w długą do stóp szatę, z gotycką pofałdowaną laską w prawej i z muszlą w lewej ręce w kapeluszu i z nimbem oraz z ciżmami na stopach.

.

04. określnik – HERB GDAŃSKA istotna cecha – jeden ze znaków rozpoznawczych mieszkańców Gdańska. Zakres używania herbu – Województwo gdańskie, powiat: Elbląg, Gdańsk, Pruszcz Gdański, Gdynia, Kartuzy, Kościerzyna, Kwidzyn, Lębork, Malbork, Nowy Dwór Gdański, Puck, Sopot, Starogard Gdański, Sztum, Tczew, Wejherowo. Mobilia herbowe – 3 godła herbowe (korona otwarta i dwa równoramienne krzyże) w słup niewchodzące w koronę.

.

05. imię – HERB BYDGOSZCZY design – jedna z sygnatur urbanizacji Bydgoszcz. Przestrzeń używania herbu – Województwo bydgoskie, powiat: Aleksandrów Kujawski, Brodnica, Bydgoszcz, Chełmno, Chojnice, Golub-Dobrzyń, Grudziądz, Inowrocław, Lipno, Mogilno, Radziejów, Rypin, Sępólno Krajeńskie, Szubin, Świecie, Toruń, Tuchola, Wąbrzeźno, Włocławek, Wyrzysk, Żnin. Mobilia herbowe – w polu czarnym mur miejski złocisty z blankami, z bramą i trzema basztami, z których środkowa jest wyższa i większa. W każdej baszcie po jednym oknie łukowym czarnym. Na basztach dachy złociste, zakończone gałkami złocistymi. Na gałce dachu baszty środkowej wietrznik złocisty, zwrócony w prawo. W murze brama z broną złocistą podniesioną: prawe podwoje otwarte, otwór bramy czarny: podwoje : złociste, okucie podwoi: złociste.

.

06. tytulik – HERB KATOWIC parametr – jedno z oznaczeń metropolii Katowice. Pole używania herbu – Województwo katowickie, powiat: Będzin, Bielsko-Biała, Bytom, Chorzów, Cieszyn, Czeladź, Częstochowa, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Katowice, Kłobuck, Lubliniec, Mysłowice, Myszków, Pszczyna, Ruda Śląska, Rybnik, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tarnowskie Góry, Tychy, Wodzisław Śląski, Zabrze, Zawiercie. Mobilia herbowe – złociste urządzenie kuźnicze umocowane na drewnianym stelażu symbolizowanym przez złocistą belkę drewnianą, pod nią zlokalizowane jest czarnej barwy pole symbolizujące wodę napędzającą urządzenie kuźnicze. Urządzenie kuźnicze składa się: z kowadła, młota kuźniczego napędzanego kołem zębatym, współosiowo połączonym wałem z kołem wodnym (kołem podsiębiernym). Herb ten wywodzi się od dawnego godła wójtowskiego i po pewnych zmianach został zatwierdzony przez MSW w 1937.

.

07. hasło – HERB KRAKOWA wyróżnik – jedna z dominant mieszkańców Krakowa. Okręg używania herbu – Województwo krakowskie, powiat: Bochnia, Brzesko, Chrzanów, Dąbrowa Tarnowska, Jaworzno, Kraków, Limanowa, Miechów, Myślenice, Nowy Sącz, Nowy Targ, Olkusz, Oświęcim, Proszowice, Sucha Beskidzka, Tarnów, Wadowice, Zakopane, Żywiec. Mobilia herbowe – mur ceglany z trzema basztami, z których środkowa jest wyższa i szersza, zwieńczonymi krenelażem o trzech blankach każda, z czarnymi strzelnicami i okienkami. W murze brama o złocistych otwartych podwojach, z okuciami w kształcie lilii i z podniesioną złocistą broną. W prześwicie bramy ukoronowany Orzeł.

.

08. nominał – HERB ŁODZI znak – jeden z insygniów narodu Łódź. Obszar używania herbu – Województwo łódzkie, powiat: Bełchatów, Brzeziny, Kutno, Łask, Łęczyca, Łowicz, Łódź, Pabianice, Pajęczno, Piotrków Trybunalski, Poddębice, Radomsko, Rawa Mazowiecka, Sieradz, Skierniewice, Tomaszów Mazowiecki, Wieluń, Wieruszów, Zduńska Wola, Zgierz. Mobilia herbowe – drewniana łódka złocista z takimż wiosłem.

.

09. termin – HERB WARSZAWY ujęcie – jeden z przykładów urbanizacji Warszawa. Krąg używania herbu – Województwo warszawskie, powiat: Ciechanów, Garwolin, Gostynin, Grodzisk Mazowiecki, Grójec, Łosice, Maków Mazowiecki, Mińsk Mazowiecki, Mława, Nowy Dwór Mazowiecki, Ostrołęka, Ostrów Mazowiecka, Otwock, Piaseczno, Płock, Płońsk, Pruszków, Przasnysz, Pułtusk, Ryki, Siedlce, Sierpc, Sochaczew, Sokołów Podlaski, Węgrów, Wołomin, Wyszków, Żuromin, Żyrardów. Mobilia herbowe – postać kobiety głową zwróconą w prawo (kolejność heraldyczna) z rybim ogonem, z wzniesioną szablą (bułatem) w ręce prawej i tarczą okrągłą w ręce lewej. Barwy ciała, włosy rozpuszczone, szabla i tarcza są złociste.

.

10. pojęcie – HERB OPOLA pieczęć – jeden z totemów ludność miasta Opole. Otoczenie używania herbu – Województwo opolskie, powiat: Brzeg, Głubczyce, Grodków, Kluczbork, Koźle, Krapkowice, Namysłów, Niemodlin, Nysa, Olesno, Opole, Prudnik, Racibórz, Strzelce Opolskie. Mobilia herbowe – połowa złocistego orła górnośląskiego, złączonego z połową złocistego krzyża o rozstrojonych końcach. Swoje barwy dał mu herb Książąt Opolsko – Raciborskich (złocisty orzeł na błękitnym polu). W roku 1024 biskup wrocławski Klemens przekazał nowo powstałemu kościołowi w Opolu relikwie Świętego Krzyża, które otrzymał w podarunku od św. Emeryka, stały się one również symbolem grodu i motyw krzyża znalazł się w herbie Opola.

.

11. nazwa – HERB KIELC renoma – jeden z sygnałów aglomeracji Kielce. Rozpiętość używania herbu – Województwo kieleckie, powiat: Białobrzegi, Busko-Zdrój, Starachowice, Jędrzejów, Kazimierza Wielka, Kielce, Końskie, Kozienice, Lipsko, Opatów, Opoczno, Ostrowiec Świętokrzyski, Pińczów, Przysucha, Radom, Sandomierz, Skarżysko-Kamienna, Starachowice, Staszów, Szydłowiec, Włoszczowa, Zwoleń. Mobilia herbowe – godłem jest pieczęć ze złocistymi koroną i literami CK. Korona jest symbolem władzy, zaś litery CK to łaciński skrót od słów Civitas Kielcensis, czyli mieszkańcy, obywatele Kielc lub Civitas Kielce czyli osada Kielce.

.

12. tytuł – HERB POZNANIA cecha szczególna – jedna z wartość cywilizacji Poznań. Ramy używania herbu – Województwo poznańskie powiat: Chodzież, Czarnków, Gniezno, Gostyń, Jarocin, Kalisz, Kępno, Koło, Konin, Kościan, Krotoszyn, Leszno, Międzychód, Nowy Tomyśl, Oborniki, Ostrów Wielkopolski, Ostrzeszów, Piła, Pleszew, Poznań, Rawicz, Słupca, Szamotuły, Środa, Śrem, Trzcianka, Turek, Wągrowiec, Wolsztyn, Września. Mobilia herbowe – herb przedstawia w polu czarnym blankowaną bramę grodu z trzema basztami. Nad najwyższą, środkową (z oknem), znajduje się gotycka tarcza herbowa z orłem piastowskim. Na mniejszych wieżach bocznych znajdują się postacie świętych: Święty Piotr (z kluczem) po heraldycznej lewej i Święty Paweł z Tarsu (z mieczem) po heraldycznej prawej. W bramie znajdują się złociste skrzyżowane klucze, nad którymi widnieje złocisty krzyż równoramienny (grecki).

.

13. kategoria – HERB LUBLINA swoistość – jedna z marek obywateli Lublin. Powszechność używania herbu – Województwo lubelskie, powiat: Bełżyce, Biała Podlaska, Biłgoraj, Bychawa, Chełm, Hrubieszów, Janów Lubelski, Krasnystaw, Kraśnik, Lubartów, Lublin, Łuków, Opole Lubelskie, Parczew, Puławy, Radzyń Podlaski, Tomaszów Lubelski, Włodawa, Zamość. Mobilia herbowe – umieszczony w czarnym polu zwrócony w prawo złocisty kozioł ze złocistymi karbowanymi rogami i złocistymi kopytami wspinający się ze złocistej murawy na złocisty krzak winny. Kozioł i winorośl były atrybutami bogini Wenus (co oznacza płodność natury), od której wywodziła się Julia z rodu juliańskiego – według legendy przytoczonej przez założyciela osady – Wincentego Kadłubka. Kozioł jest również symbolem największej miłości i Jezusa Chrystusa jako Baranka.

.

14. definicja – HERB BIAŁEGOSTOKU atut – jedna z barw konurbacji Białystok. Obszar używania herbu – Województwo białostockie, powiat: Augustów, Białystok, Bielsk Podlaski, Dąbrowa Białostocka, Ełk, Gołdap, Grajewo, Hajnówka, Kolno, Łapy, Łomża, Mońki, Olecko, Sejny, Siemiatycze, Sokółka, Suwałki, Wysokie Mazowieckie, Zambrów. Mobilia herbowe – herb Branickich nadany przez Augusta III – z prawej strony (lewej heraldycznej) stoi gryf wspierający się przednimi łapami na inicjale JKB. Inicjały znajdują się z lewej strony (prawej heraldycznej), są to pierwsze litery imion i nazwiska Jana Klemensa Branickiego. Nad inicjałami i gryfem widnieje otwarta korona z pięcioma fleuronami.

.

15. cecha – HERB WROCŁAWIA odcisk – jedna z własności miasta Wrocław. Granica używania herbu – Województwo wrocławskie, powiat: Bolesławiec, Bystrzyca Kłodzka, Dzierżoniów, Góra, Jawor, Jelenia Góra, Kamienna Góra, Kłodzko, Legnica, Lubań, Lubin, Lwówek Śląski, Milicz, Nowa Ruda, Oleśnica, Oława, Strzelin, Syców, Środa Śląska, Świdnica, Trzebnica, Wałbrzych, Wołów, Wrocław, Ząbkowice Śląskie, Zgorzelec. Mobilia herbowe – w prawej (znów kolejność heraldyczna), widnieje połowa polskiego orła z głową zwróconą w prawo, a w lewym polu umieszczona jest połowa orła śląskiego z przepaską i głową zwróconą w lewo. Orły są nieukoronowane. Wiele osób do dziś kojarzy ten herb z Wrocławiem. Bazujący na tym herbie motyw znajduje się w symbolu wrocławskiej drużyny piłkarskiej Śląsk Wrocław.

.

16. nazwa – HERB KOSZALINA symbol – jeden z symboli zespołu miejskiego Koszalin. Świat używania herbu – Województwo koszalińskie, powiat: Białogard, Bytów, Człuchów, Drawsko Pomorskie, Kołobrzeg, Koszalin, Sławno, Słupsk, Szczecinek, Świdwin, Wałcz. Mobilia herbowe – na koniu znajduje się rycerz w zbroi, trzymający w swym lewym boku tarczę rycerską z orłem piastowskim. Po prawej stronie znajduje się proporzec o trzech strefach z gryfem pomorskim.

.

17. doniosłość – HERB ZIELONEJ GÓRY renoma – jedno z świadectw urbanizacji Zielona Góra. Płaszczyzna używania herbu – Województwo zielonogórskie, powiat: Głogów, Gorzów Wielkopolski, Krosno Odrzańskie, Lubsko, Międzyrzecz, Nowa Sól, Słubice, Strzelce Krajeńskie, Sulechów, Sulęcin, Szprotawa, Świebodzin, Wschowa, Zielona Góra, Żagań, Żary. Mobilia herbowe – w czarnym polu herbowym fragment muru obronnego z blankami, po jego środku brama wjazdowa z podniesioną broną (kratą). Ponad murem trzy wieże. Dwie skrajne złocistej barwy z pięcioma czarnymi otworami okiennymi w układzie 3-2, między nimi złocisty dach trapezowy, wieże zwieńczone blankami i przykryte szpiczastymi złocistymi dachami z kulkami na szczycie. Środkowa, mniejsza wieża złocistej barwy zwieńczona blankami. Ponad nią trójkątna tarcza herbowa, w której złocistym polu widnieje czarny orzeł z przepaską w kształcie półksiężyca. Tarcza nakryta złocistym hełmem kubłowym skierowanym w prawą stronę (znów kolejność heraldyczna) z orlim skrzydłem i złocistymi labrami.

.

Metoda – relief wybrzuszony – metal – aluminium, powłoka złocona.