Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych
1 VI / MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ DZIECKA / 1 CZERWCA / ŚRODA / 2016
WSTĘP WOLNY
1 VI / Międzynarodowy Dzień Dziecka.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych 1 VI / DOMINIAK AH™.
.
.
1 VI / We środę 1 czerwca 2016 roku Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak zaprasza dzieci wraz z rodzicami w godzinach od 10,00 do 18,00 do swojej placówki na Międzynarodowy Dzień Dziecka. Każde DZIECKO dostanie paczkę ze słodyczami.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – miejsce:
Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak w Tychach.
ul. Żwakowska 8/66, Tychy.
tel. + 48 692875944.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – paczki ufundowały firmy:
1 VI 2016 ⋅ Biuro Rachunkowe Tychy – Damian Janik / Tychy, Barona 30 – tel. 32 788 16 76.
1 VI 2016 ⋅ Biuro Rachunkowe STOKŁOSA – Małgorzata Stokłosa / Tychy, Armii Krajowej 1 – tel. 32 328 48 38.
1 VI 2016 ⋅ Pan Robert Pach Założyciel Firmy FRIGOPACH ROBERT PACH z siedzibą 43-220 Świerczyniec, ulica Skośna 1.
1 VI 2016 ⋅ Firma KDWA WOJCIECH PISAREK – Księgarnia Świętego Jacka w Tychach – 43-100 Tychy, ulica Żwakowska 20a.
1 VI 2016 ⋅ PROGRESS Rafał Szpura – Sklep komputerowy – 43-100 Tychy, ulica Żwakowska 2 – tel. 32 218 45 71.
1 VI 2016 · JUBILER TYCHY / FIRMA JUBILERSKA TADEUSZ PERKA – 43-100 Tychy, Aleja. Piłsudskiego 64 – tel.+ 48 601 472 480 – Firma założona w roku 1993. Zajmuje się projektowaniem, produkcją, sprzedażą, naprawą biżuterii złotej oraz srebrnej. Prowadzi skup i sprzedaż złomu złota oraz srebra. Wykonuje również na indywidualne zamówienie obrączki ślubne, kolczyki, pierścionki, medaliki, łańcuszki itd.
W tym dniu imieniny obchodzą: Alfons, Bernard, Eunika, Felin,. Felina, Firmus, Fortunat, Ischyrion. Julian, Justyn, Juwencja, Juwencjusz, Konrad, Konrada. Magdalena, Nikodem, Pamfil, Paweł, Pamela. Porfiriusz. Prokul, Seleukos, Świętopełk, Teobald. Tespezjusz, Tespezy.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – dzieci będą mogły zapoznać się z eksponatami tyczącymi ich samych:
.
.
Kołysanka o koniu na biegunach – 2016 – 2,19 x 2,19 cm.
.
.
Papierowe sny – 2016 – 2,19 x 2,19 cm.
.
.
Nocne latawce – 2016 – 2,19 x 2,19 cm.
Agnieszka Seidel-Kożuch (ASK) — Tychy, Katowice — projektant graficzny, ilustrator, animator, jako grafik reprezentuje Miejskie Centrum Kultury w Tychach / RP (POLAND).
.
.
RYSUNEK Z Gustawem – 2013 – 1,80 x 2,00 cm.
Justyna Neyman (JN) — Warszawa — artysta malarz / RP (POLAND).
.
RYSUNEK PORTRET CHŁOPCA nr IX – 2014.
.
RYSUNEK PORTRET BRATA nr IV – 2014.
Justyna Weronika Bruj (JWB) – Mikołów, Cieszyn, Katowice – artysta rzeźbiarz, malarz, pedagog / RP (POLAND).
.
.
RYSUNEK Pambaby Park Sztuki – 2015 – 2,61 x 4,15 cm.
Renata Sobczak (RS) – Biała Podlaska, Lublin – artysta rzeźbiarz, rysownik, pedagog / RP (POLAND).
.
RYSUNEK JESIENNY SPACER – 2014.
Natalia Hirsz (NH) — Szemud, Będargowo, Gdańsk — artysta malarz / RP (POLAND).
.
.
RYSUNEK Dzieciństwo nr 1 – 2014 – 3,10 x 3,10 cm.
Volodymyr Goncharenko (Володимир Гончаренко) (VG) — Kijów (Київ) / UKRAINA (УКРАЇНА).
.
ODZNAKA PRZYJACIEL DZIECKA – 1978.
.
ODZNAKA ZUCH sygnowana MW MET – 1 – 1970.
Znaczek Zucha:
SŁOŃCE — radość i pogoda ducha.
PROMIENIE SŁONECZNE — to gotowość służenia i niesienia pomocy innym, świecenie przykładem i oddziaływanie na nich.
NIEBO — pogoda ducha.
ORZEŁ — odwaga, męstwo i dzielność, jakimi powinien wykazywać się zuch.
NAPIS ,,ZUCH” — określa przynależność do ZHP.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – dziecko
Dziecko, człowiek w okresie rozwoju od chwili urodzenia po osiągnięcie pełnej dojrzałości i sprawności fiz. (w 16-18 roku życia) i psych. (ok. 20-24 roku życia). W ujęciu zawężonym termin dziecko jest potocznie stosowany do osobników w kilku pierwszych latach życia. Na rozwój życia dziecka składają się z jednej strony procesy rozrastania i dojrzewania struktur (tkanek, narządów, ich układów) oraz różnicowania się i usprawniania czynności jego organizmu (przedmiot badań w zakresie embriologii, fizjologii, antropologii), z drugiej zaś strony procesy kształtowania się i dojrzewania psychiki: spostrzegania, myślenia, uczuć, woli i in. (przedmiot badań psychologii). Istnieje przy tym ścisła zależność i wzajemne wpływy rozwoju fizycznego i psychicznego dziecka.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – dziecko w społeczeństwie.
Pozycja dziecka w społeczeństwie i w rodzinie ulegała zmianom w ciągu stuleci, a i obecnie przedstawia się w poszczególnych krajach odmiennie, w zależności od formacji społ., typu jej kultury i etapu cywilizacji. W społeczeństwach pierwotnych sytuacja dziecka wyznaczona jest przez proste uczestnictwo w życiu dorosłych. Okres dzieciństwa przebiega szybko, jego zakończeniem bywa obrzęd inicjacji. W społeczeństwach klasowych sytuacja dziecka ulega zróżnicowaniu w zależności od klasowej przynależności rodziców. Większość dzieci po trudnym i krótkim okresie dzieciństwa podejmuje pracę zarobkową bądź współdziała w pracy dorosłych. W wielu ubogich rodzinach dzieci nie pobierają nauki. Nierzadko stosuje się surowe kary cielesne dla „wdrożenia” dzieciom „dobrego wychowania”. Nieliczne dzieci, z klas posiadających, wzrastają w warunkach indywidualnie zorganizowanej opieki wychowawczej. Poszczególne ustawodawstwa XIX w. nie uwzględniają potrzeby odrębnego uregulowania pozycji i praw dziecka, władze publiczne nie zapewniają też dziecku specjalnej opieki. Pozycja dziecka ulega zasadniczej zmianie dopiero w XX w., zwanym niekiedy „stuleciem dziecka” (Ellen Key), przede wszystkim dzięki badaniom z zakresu rozwijających się żywiołowo w XX w. nauk biol.i med. oraz pracom psychologów i pedagogów. Poszerzając wiedzę o rozwoju fiz. i umysłowym dziecka oraz o kształtowaniu jego osobowości, badania te wskazały na potrzeby dziecka i swoisty charakter okresu dzieciństwa oraz na konieczność respektowania tej swoistości w odpowiedniej organizacji i działalności
placówek opiekuńczo-wychowawczych, przedszkolnych i szkolnych, jak i leczniczych.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – troska nad dzieckiem
Opieka nad dzieckiem rozumiana jest jako zespół środków warunkujących zaspokojenie potrzeb fiz., uczuciowych i intelektualnych dzieci i młodzieży w okresie całego ich rozwoju. W minionych latach 2 poł. XX w. wiele krajów eur. absorbowała w zakresie opieki nad dzieckiem konieczność likwidacji tragicznych skutków wojny. Działania wojenne i ludobójcze, eksterminacja ludności okupowanych krajów, która nie oszczędzała nawet dzieci, spowodowała ogromny wzrost sieroctwa, nasilenie chorób i wydatne pogorszenie stanu zdrowotnego dzieci i młodzieży. Przerzedzone zostały szeregi pedagogów i lekarzy, zniszczone placówki opiekuńcze i wychowawcze. Z tych przyczyn rozwój systemu opieki nad dziećmi w tamtym okresie przebiega w poszczególnych regionach kontynentu eur. nierównomiernie. W realizacji zadań opieki i wychowania uczestniczyły wówczas trzy czynniki: rodzina, społeczeństwo i państwo. Rodzina stwarzała dziecku niezbędną atmosferą stabilizacji, zabezpieczała egzystencję oraz zaspokajał potrzeby uczuciowe. Wielkie procesy społ., rozwoju nauki i techniki, przeludnienie, rozbudowa przemysłu i urbanizacja kształtowały odmiennie życie tamtej rodziny. Tradycja wieloosobowa rodzinna zanika, a jej miejsce zajmuje mała rodzina, której egzystencja opiera się na pracy zarobkowej obojga rodziców. Sytuacja ta powoduje konieczność udzielenia przez państwo realnej pomocy rodzinie w wychowaniu i opiece nad dzieckiem. W tym okresie w wielu krajach państwo przejmuje na siebie w poważnym zakresie obowiązki zaspakajania wzrastających potrzeb rodziny. Ustanawia więc na rzecz rodziny różnorodne świadczenia socjalne (np. zasiłki rodzinne), uruchamia i utrzymuje placówki opiekuńczo-wychowawcze jak żłobki, przedszkola, poradnie lecznicze i psycho-pedagogiczne, uwzględniane m.in. w planach urbanistycznych.
.
W wielu krajach tworzy się wyspecjalizowane urzędy adm., których zadaniem jest pomoc rodzinie oraz ochrona praw i interesów dzieci. Przykładowo we Francji (1945) i w Belgii (1951) powołano specjalne Departamenty dla Spraw Rodziny przy Ministerstwie Zdrowia Publicznego. W Polsce sprawami rodziny i dzieci zajmują się Ministerstwo Oświaty oraz Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej. Ważną rolę w wychowaniu dziecka spełniają organizacje społ. W Polsce np. Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, organizacje młodzieżowe, jak Związek Harcerstwa Polskiego. W zakresie przygotowania rodziców do zadań wychowawczych działają Towarzystwo Świadomego Macierzyństwa, Uniwersytet
dla Rodziców i in. Równocześnie z rozbudową systemu opieki coraz szerzej realizowany jest postulat powszechności nauczania. W państwach socjalistycznych znajduje on swoje oparcie w przepisach konstytucyjnych, gwarantujących prawo do bezpłatnej nauki. W wielu krajach realizowana jest jednocześnie reorganizacja szkół i programów nauczania w celu ich dostosowania do wymogów współczesnej wiedzy o rozwoju umysłowym dziecka i do potrzeb i zadań stojących przed młodym pokoleniem.
.
W ostatnich dziesiątkach lat XX w. rozwijają się różnorodne formy działalności kulturalnej wśród dzieci (ogródki jordanowskie, świetlice i kluby dziecięco-młodzieżowe, młodzieżowe domy kultury, dziecięca literatura, czasopisma, teatry, film, zespoły wokalne, taneczne, muzyczne, specjalne audycje radiowe i telewizyjne). Towarzyszące procesom społ. dążenia do uzyskania pełnych i równych praw dla wszystkich ludzi, niezależnie od ich pochodzenia społecznego, narodowości, rasy, przekonań czy stopnia zamożności, zrodziły coraz szersze zrozumienie konieczności otoczenia dziecka szczególną ochroną na gruncie przepisów prawa. Początkowo propagowały ten postulat różne stowarzyszenia o charakterze filantropijnej działalności prywatnej, przekształcone następnie w organizacje o zasięgu krajowymi i międzynarodowym, popierane przez państwa. W 1920 roku powstał w Genewie Międzynarodowy Związek Pomocy Dzieciom, a w 1921 w Brukseli Międzynarodowe Stowarzyszenie Opieki nad Dzieckiem. W 1923 ogłoszono Deklarację genewską, która postuluje: zapewnienie dziecku pomocy ekonomicznej i wychowawczo-opiekuńczej,
ochronę zdrowia, rozwój ubezpieczeń i świadczeń na rzecz dziecka, jego ochronę przed wyzyskiem, zabezpieczenie szczególnych form opieki nad dzieckiem sierocym, opuszczonym, ułomnym lub społecznie niedostosowanym, wychowanie dziecka w duchu przyjaźni między narodami. W 1946 z połączenia istniejących organizacji powstał Międzynarodowy Związek Opieki nad Dzieckiem, idee zaś Deklaracji genewskiej znajdują rozwinięcie w uchwalonej (1959) przez Zgromadzenie Ogólne ONZ Deklaracji praw dziecka.
.
W realizacji nakreślonych w niej zadań wielki udział mają afiliowane przez ONZ światowe organizacje UNICEF i UNESCO, które w szczególności rozwijają działalność na rzecz polepszenia warunków życia dziecka na całej kuli ziemskiej oraz upowszechnienia oświaty i wychowania w duchu przyjaźni między narodami. Podstawowe prawa dziecka, jego pozycja w społeczeństwie i w rodzinie, znajdują wyraz w przepisach konstytucyjnych, w prawie cywilnym, zwłaszcza w prawie rodzinnym i opiekuńczym, w ustawodawstwie socjalnym oraz w szczególnych normach prawa karnego. W ustawach konstytucyjnych szeregu państw zawarte są prawa dziecka do opieki, nauki, wypoczynku, ochrony zdrowia i pracy. Niektóre ustawy konstytucyjne, zapewniają dziecku ochronę przed dyskryminacją rasową, narodową, wyznaniową bądź wynikającą z faktu urodzenia dziecka poza małżeństwem. Ustawodawstwo socjalne wprowadza szczególne przywileje dla kobiet (np. urlopy macierzyńskie), ustanawia szereg bezpłatnych świadczeń dla matki i dziecka. Większość ustawodawstw (zwłaszcza eur., m.in. polski kodeks rodzinny) wyodrębnia pod koniec XX w. w prawie cywilnym przepisy normujące stosunki prawne w rodzinie w zakresie praw i obowiązków rodziców wobec dzieci, jak również obowiązek sądu rozstrzygania o losach dziecka w przypadku rozwodu rodziców. Istotne znaczenie mają przepisy ustalające równe prawa dla dziecka pozamałżeńskiego i pochodzącego z
małżeństwa (m.in. prawo polskie). Poważne zadania wobec dzieci sierocych i porzuconych spełnia instytucja adopcji (przysposobienie). Ustawodawstwa wielu państw (także polskie) zabezpieczają ekonomiczne potrzeby dziecka w drodze unormowania obowiązku alimentacji.
.
Wiele systemów prawnych przewiduje dopuszczalność ingerencji państwa w życie rodziny, w przypadku gdy władza rodzicielska wykonywana jest w sposób niezgodny z interesem dziecka (sąd opiekuńczy). Szczególną ochronę dziecka realizują przepisy prawa karnego, ustanawiające odpowiedzialność karną osób dorosłych, np. za porzucenie, znęcanie się moralne lub fizyczne, demoralizowanie dziecka, wyzyskiwanie dziecka ze szkodą dla jego rozwoju. Odrębnie niż w krajach eur. kształtują się zagadnienia statusu prawnego dziecka w krajach słabo rozwiniętych Afryki i Azji, gdzie kolonializm narzucał prawa podyktowane polityką rasizmu wobec autochtonicznej ludności i podporządkował życie społeczne interesom politycznym i ekonomicznym metropolii. Jednakże w krajach, które uzyskały już niezależność, obserwuje się wyraźne tendencje do normowania stosunków społecznych i warunków życia dzieci w myśl postępowych i humanitarnych zasad (Gwinea, Ghana). Wobec jednak odmiennych niż europejskich warunków życia (tradycje, zwyczaje plemienne, wierzenia rel., środowisko geogr.) doniosłe przemiany, jakie w życie dziecka wniósł XX w i początek wiek XXI, mogą mieć też odmienny charakter.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – przysposobienie
PRZYSPOSOBIENIE, adopcja [łac.], usynowienie, prawo – przyjęcie osoby obcej do rodziny przez stworzenie między
przysposobionym (adoptowanym) a przysposabiającym (adoptującym) takich stosunków prawnych, jakie zachodzą między rodzicami i dziećmi. W różnych systemach prawnych przysposobienie występuje w dwóch postaciach: jako przysposobienie pełne, w wyniku którego przysposobiony nabywa prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa zarówno do przysposabiającego, jak i do jego krewnych oraz jako przysposobienie niezupełne, polegające na powstaniu stosunków prawnych wyłącznie między przysposabiającym a przysposobionym. W prawie pol. podstawową formą przysposobienia jest przysposobienie pełne. Przysposobienie niezupełne może zaistnieć tylko na wyraźne żądanie przysposabiającego. Przysposabiać można jedynie osobę małoletnią i tylko mając na względzie jej dobro. Między przysposabiającym a przysposobionym musi istnieć odpowiednia różnica wieku. Na przysposobienie muszą wyrazić zgodę rodzice (jeżeli sprawują władzę rodzicielską) lub opiekun dziecka, które ma być przysposobione, a także samo dziecko, jeżeli ukończyło 13 lat. Wspólnego przysposobienia dziecka mogą dokonać tylko małżonkowie. Jeżeli przysposabiającym jest tylko jeden ze współmałżonków, musi uzyskać na przysposobienie zgodę drugiego współmałżonka. O przysposobieniu orzeka sąd jako władza opiekuńcza.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – Zuchy.
ZUCHY, dziewczęta i chłopcy w wieku 8-11 lat (w związku z rozporządzeniem MEN od roku 2014/2015 sześciolatki są objęte
obowiązkiem szkolnym, od tego momentu ZUCHY, to dzieci w wieku od 6-7 do 10 lat.), należący do drużyn zuchowych, które wchodzą w skład Związki Harcerstwa Polskiego (harcerstwo) i prowadzą swą pracę w myśl ideowo-wychowawczych założeń ZHP. Organizacja i metodyka pracy drużyn zuchowych oparta jest na oryginalnej pol. metodzie wychowawczej opracowanej przez A. Kamińskiego, przyjętej 1931 przez Główną Kwaterę Harcerzy za podstawę działalności organizacji harcerskich wśród dzieci szkolnych. Ruch zuchowy, przerwany wskutek wojny (1939-45), odrodził się po odzyskaniu niepodległości. 1950, w wyniku likwidacji ZHP jako samodzielnej organizacji, ustała działalność drużyn zuchowych. Wraz z reaktywowaniem ZHP (1957) i oparciem go na nowych podstawach ideowych program i zasady działania drużyn zuchowych, sformułowane przez Kamińskiego, zostały rozwinięte i przystosowane do nowych, socjalistycznych założeń ideowo-wychowawczych całego harcerstwa polskiego. W 1966 liczba zuchów przekroczyła 500 tys. W Głównej Kwaterze ZHP pracuje Dział Zuchów, kierujący sprawami organizacyjnymi i programowymi oraz sprawami kształcenia instruktorów. Pod koniec XX w. dorobek metodyczny ZHP w zakresie
pracy drużyn zuchowych jest bardzo duży i wzbudził zainteresowanie zagranicznych organizacji dziecięcych z krajów socjalistycznych i zach.europejskich. Związek Harcerstwa Polskiego przez wiele lat posiadał status stowarzyszenia wyższej użyteczności. Od 16 lutego 2004 zarejestrowany został jako organizacja pożytku publicznego.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – od 1989 Prawo Zucha brzmi:
1. Zuch kocha Boga i Polskę.
2. Zuch jest dzielny.
3.Zuch mówi prawdę.
4. Zuch pamięta o swoich obowiązkach.
5. Wszystkim jest z zuchem dobrze.
6. Zuch stara się być coraz lepszy. 2302.
Dziecko, które zna znaczenie wszystkich punktów Prawa Zucha, może złożyć Obietnicę, która brzmi: ,,Obiecuję być dobrym zuchem. Zawsze przestrzegać Prawa Zucha”. Dziecko, które przechodzi drogę najpierw jako zuch, a później jako harcerz ma bogaty bagaż doświadczeń i wiadomości.
.
Dzień praw dziecka ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych – kategoria:
2395. 23 kwietnia 2020. Aktualne wydarzenia. Audiencje europejskiej placówki muzealnej. Biuletyn Informacji Publicznej. Cyrograf z winietą D, MMXVI rok 2016. narada gości. Obszar Sas.
.
.
.
