Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka
witamy na niniejszej stronie www
Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak
Tychy, ulica Żwakowska 8/66
Królowa
perła obwodu malarstwa rysunku i grafiki
niemobilny salon sztuki
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – koronkowa robota tuszem na kartoniku wykonana przez absolwenta Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
.
.
• Domena niezmiernie ważna • Biuletyn Informacji Publicznej • Karta Dużej Rodziny • Regulamin • Kolekcja • Laury • Falerystyka • Heraldyka • Symbolika • Emblematyka • Rzeźba • Ceramika • Broń biała • Słownik pojęć • WYSTAWY • .
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – enuncjacja
Sygnatura: RYS119.
Tytuł: KRÓLOWA.
Autor: Wojtek Łuka.
Kategoria: maleńki rysunek na papierze.
Technika dzieła: tusz, papier.
Czas powstania: 10 czerwca 2015.
Wymiary dzieła: 3,5 cm x 3,5 cm / 12,250 cm².
Miejsce pracowni: Tychy, Polska, Europe.
Pochodzenie artysty: Tychy, Poland.
Dwuliterowy kod państwa (pochodzenie artysty): alfa-2 PL
1 właściciel (2015-2015): Wojciech Łuka.
2 właściciel (10 czerwca 2015 – nadal): MMSPHJD.
Miejsce prezentacji w Muzeum: Szklana piramida .
Prezentacja w przestrzeni miejskiej: Park Sztuki – działania artystyczne – Biała Podlaska (2015), Miejskie Centrum Kultury w Tychach (2015).
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – trawestacja
Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Polscy graficy. Polscy malarze. Urodzeni w 1958. Ludzie związani z Tychami. Artyści związani z Muzeum medali założonym w 2013 roku przez Henryka Jana Dominiaka. Ludzie związani z Katowicami. Sztuka a rysunek. Drawing. Art Gallery. Museum. Tytuły i zwroty honorowe. Królowa (monarchini). Monarchìa, Monarchie, Monarchia. Władczyni.
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – apozycja
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – Królowa KLEOPATRA VII
KLEOPATRA VII, ur. w 69, zm. w 30 r. p.n.e. w Aleksandrii. Ostatnia królowa Egiptu (od 51) z dynastii Ptolemeuszów. Córka Ptolemeusza XII Auletesa. Początkowo panowała wraz z bratem, a zarazem mężem, Ptolemeuszem XIII. W roku 48 p.n.e. została pozbawiona władzy i musiała uchodzić do Syrii. Tron egip. odzyskała w 47 dzięki pomocy Cezara, który poparł ją w tzw. wojnie aleksandryjskiej. Nominalnie Kleopatra panowała wraz ze swym drugim bratem i mężem, Ptolemeuszem XIV. W rzeczywistości rządziła samodzielnie. Ze związku Kleopatry z Cezarem w 47 urodził się jedyny syn Cezara – Cezarion (zamordowany 30 z rozkazu Oktawiana). W latach 46-44 Kleopatra przebywała wraz z Cezarem w Rzymie. Po jego śmierci w 44 wróciła do Aleksandrii. W roku 41 związała się z Antoniuszem i na przełomie 37 i 36 poślubiła go. Miała z nim 2 synów i córką. W 31 wzięła udział w bitwie pod – Akcjum. Po klęsce Antoniusza i jego śmierci popełniła samobójstwo (wg tradycji przez ukąszenie węża). Kobieta fascynującej urody, wybitnie inteligentna i bardzo wykształcona. Obdarzona wielką energią, ambicją i silnym charakterem. Znała język egip., popierała kult bogów egip., dzięki czemu cieszyła się w kraju dużą popularnością. Poprzez związki z Cezarem i z Antoniuszem starała się stworzyć warunki dla przywrócenia potęgi Egiptu. Bohaterka wielu utworów literackich.
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – Królowa DOBRAWA
DOBRAWA (965-977). Dobrawa względnie Dąbrówka, córka księcia czeskiego Bolesława I Srogiego i siostra św. Wacława. Była żoną Mieszka I od 965 r. Mieszko posiadał uprzednio żony pogańskie, które oddalił wobec ślubu z Dobrawą. Związek ten ułatwił chrystianizację Polski i umocnił pozycję polityczną Mieszka w stosunku do feudałów niemieckich. Dziećmi Mieszka i Dobrawy Bolesław Chrobry i Świętosława zwana także Sygrydą, późniejsza królowa duńska, szwedzka i norweska. Sojusz polsko-czeski, przypieczętowany małżeństwem Mieszka z Dobrawą, rozpadł się jednak po jej śmierci w roku 977.
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – Królowa RYKSA
RYKSA (1025-1034). Ryksa czyli Rycheza. Córka palatyna reńskiego Ezona i siostrzenica cesarza Ottona III. Wyszła za mąż za Mieszka w r. 1013 i koronowała się z nim w roku 1025. Nie udało się wyjaśnić, jakie było ich zachowanie w czasie klęsk, ponoszonych przez Mieszka. Prawdopodobnie w czasie, gdy Mieszko przebywał na wygnaniu w Czechach, przeszła na stronę Bezpryma i z jego polecenia odwiozła cesarzowi Konradowi II polskie insygnia królewskie. Oznaczało to utratę pełnej suwerenności. Uwiozła też ze sobą do Niemiec (najpewniej w r. 1034 po śmierci Mieszka) swego syna Kazimierza, zajmując się zresztą troskliwie jego edukacją. W r. 1047 wstąpiła do klasztoru, ale do końca życia nosiła tytuł królowej i odbierała honory królewskie. Zmarła w r. 1063.
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – Królowa KINGA
KINGA, Kunegunda, bł., ur. 19 lutego 1234 r., zm. 24 lipca 1292 r. w Sączu. Księżna krakowska i sandomierska. Córka króla węg. Beli IV. Zaślubiona w 1239 r. Bolesławowi Wstydliwemu. Jako wiano otrzymała od niego ziemię sądecką. Związek ten odnowił sojusz Piastów małopolskich z Arpadami i pośrednio służył utwierdzeniu wpływów węg. na Rusi Halickiej. Kinga potomstwa nie miała. Według najdawniejszej tradycji małżeństwo jej w ogóle nie zostało dopełnione. Owdowiawszy w 1279 r., wstąpiła do założonego przez siebie klasztoru klarysek w Starym Sączu. W 1960 r beatyfikowana.
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – Królowa MAŁGORZATA
MAŁGORZATA, ur. w marcu 1353 r., zm. 28 października 1412 r. Królowa Norwegii i Danii od 1387, Szwecji od 1389 r. Córka Waldemara IV duń. W roku 1363 poślubiła króla norw. Haakona VI, po którego śmierci w 1380, zapewniwszy następstwo synowi – Olafowi V (królowi Danii), sprawowała sama faktyczne rządy. W 1387 obwołana została została królową Danii i Norwegii. W roku 1389, wykorzystawszy niechęć feudałów szwedz. do króla Albrechta Meklemburskiego, po wzięciu go do niewoli pod Falköping, zajęła tron Szwecji. Jej autorytet pozwolił na zmontowanie w 1397 r. związku krajów skand. (- kalmarska unia) i powołanie na ich trony – początkowo jako współrządcy – jej dziedzica, – Eryka Pomorskiego.
.
Królowa JADWIGA
JADWIGA (1384-1399). Najmłodsza córka Ludwika Węgierskiego i księżniczki bośniackiej, Elżbiety. Urodziła się w roku 1372. Tron polski objęła po dwuletnim bezkrólewiu, w czasie którego stronnicy Piastów chcieli ogłosić królem księcia mazowieckiego Ziemowita. W roku 1384 koronowano ją na króla Polski. Po zerwaniu zaręczyn, wiążących Jadwigę z księciem austriackim, Wilhelmem Habsburgiem, zaślubił ją wielki książę litewski, Władysław Jagiełło (1386 r.). W zamian za rękę Jadwigi i koronę polską, Jagiełło zobowiązał się chrystianizacji Litwy i przyłączenia jej do Polski. Odtąd Jadwiga i Jagiełło rządzili wspólnie, gdyż oboje posiadali tytuł królewski. Wprawdzie właściwe rządy spoczywały w rękach Jagiełły, ale i Jadwiga korzystała z monarszych uprawnień. W r. 1387 spowodowała zwrot Polsce Rusi Czerwonej, zajętej uprzednio przez Węgry. Jadwiga zmarła w r. 1399. Swoje klejnoty przeznaczyła w testamencie na odnowienie Akademii Krakowskiej, dzięki temu zwanej później Wszechnicą Jagiellońską.
.
Królowa ANNA JAGIELLONKA
ANNA JAGIELLONKA (1576-1596). Córka Zygmunta Starego i Bony. Młodsza siostra Zygmunta Augusta. Po śmierci ostatniego z Jagiellonów zajęła wybitne stanowisko podczas trzech kolejnych bezkrólewi, jako spadkobierczyni tronu polskiego. Wprawdzie tron był elekcyjny, jednak małżeństwo z Anną wzmacniało szanse kandydata. Mimo znacznej różnicy wieku, chciano oddać ją za żonę Henrykowi Walezjuszowi, a następnie planowano małżeństwo Anny z Maksymilianem Habsburgiem. Tymczasem masy szlacheckie wybrały królem Annę „przydając jej za małżonka” księcia siedmiogrodzkiego, Stefana Batorego. Ukoronowana i poślubiona Batoremu, nie brała udziału w rządach państwem. Dopiero po śmierci męża popierała kandydaturę swojego siostrzeńca, Zygmunta II Wazy. Zmarła w r. 1596.
.
Królowa KRYSTYNA
KRYSTYNA, z dynastii Wazów. Ur. 8 grudnia 1626 r. w Sztokholmie, zm. 19 kwietnia 1689 r. w Rzymie. Królowa Szwecji 1632-54, córka Gustawa II Adolfa. Po okresie regencji pod przewodnictwem kanclerza A. Oxenstierny, w 1644 r. objęła rządy osobiste. Wbrew polityce Oxenstierny przyśpieszyła zakończenie wojny 30-letniej zawarciem pokoju westfalskiego w 1648. W 1650 r. wymogła na parlamencie uznanie następcą tronu Karola Gustawa, siostrzeńca Gustawa II Adolfa. Jako jedna z najbardziej wykształconych kobiet epoki, Krystyna była protektorką nauki i sztuki. Sprowadzała na swój dwór wybitnych uczonych (m.in. Kartezjusza, H. Grotiusa). Kapryśnego usposobienia, odrzucała proponowane jej małżeństwa. Przepych jej dworu i rozdawanie dóbr koronnych faworytom budziły niezadowolenie ludności, wyrażające się w powstaniach. Sympatia Krystyny dla katolicyzmu pogłębiała opozycję wobec Korony. Zmuszona do abdykacji w 1654 r., po opuszczeniu Szwecji przeszła otwarcie na katolicyzm. Osiedliła się w Rzymie, gdzie otoczyła się uczonymi i artystami. Gromadziła książki i dzieła sztuki. Jej dzieje były tematem licznych dzieł lit., których treść odbiega od faktów historycznych.
.
Królowa LESZCZYŃSKA
LESZCZYŃSKA KATARZYNA, ur. w 1680, zm. 19 marca 1747 r. w Lunéville. Królowa pol. córka Jana Karola Opalińskiego, kasztelana poznańskiego. W 1698 r. wyszła za mąż za Stanisława Leszczyńskiego, wojewodę poznańskiego, późniejszego króla pol. 4 października 1705 r. koronowana w Warszawie. Okres wojny pn. spędziła we Wrocławiu i Szczecinie. Większej roli polit. nie odegrała.
.
Królowa LUDWIKA
LUDWIKA, Luiza, ur. 10 marca 1776 r., zm. 19 lipca 1810 r. Księżna meklemburska, żona Fryderyka Wilhelma III, matka Fryderyka Wilhelma IV i Wilhelma I. Od 1797 r. królowa prus. Reprezentowała tendencje anty franc. Po klęsce w 1807 (wojny napoleońskie) interweniowała u Napoleona o złagodzenie warunków pokojowych dla Prus (pokój w Tylży). Popierała politykę reform państw. Zdobyła znaczną popularność..
.
Królowa zapisane w Księdze Pamiątkowej Muzeum
Dziękujemy za miłe przyjecie i możliwość zobaczenia ciekawych eksponatów. Z turystycznym pozdrowieniem. Państwo: Asia, Iza, Jacek (Dobrzeń Wielki) – 19 lipca 2015. 1526.
.
Królowa tym stronom dajemy oparcie
• Mini Park Raj • Kompresory bezolejowe sprężarki dentystyczne i laboratoryjne w Tychach • Biuro Rachunkowe STOKŁOSA • PAKT UMOWA • interesujące • BAHA • CHIL • DAMA • FAGAS • Gad klucz • Grażyna Dominiak Tychy Polska • Pszczyna miasto w Polsce historia i teraźniejszość • Ulica generała Władysława Sikorskiego w Tychach • Ulica Generała Jana Henryka Dąbrowskiego w Tychach • Ulica Główna w Tychach • Formy do gliny modelarskiej Henryk Jan Dominiak • Transport Spedycja MASS-TRANS • Świerczyniec w województwie śląskim • Henryk Jan Dominiak PLAMA • 25 Lecie • S 1 • S 2 • S 3 • S 4 • Herb Miasta Tychy • Złote ORŁY Rozrywki 2019 2020 •.
.
Królowa władczyni absolutna rysunkowa koncepcja tyskiego plastyka – kategoria:
1641. 1653. 15 kwietnia 2020. Artysta miasta na prawach powiatu Tychy. Bez dwóch zdań insygnia Dębno. Domena Dębno. Dział Malarstwa Rysunku Grafiki. Ilustracja tuszem. Prace rysownika. Sztuka polska. Sztuka województwa śląskiego. Zbiory obiektów muzealnych.
„Dębno” herb szlachecki autor Henryk Jan Dominiak, 2019-08-06. Swojski herb fantastyczny; długowiekowa pieczęć z 1406-??-??. Ciąg przodków i potomków rycerskich Dębów, znany w poł. XIII w. pochodził z ziemi sandomierskiej. W środku niewielu stosunkowo rodzin tego znak rozpoznawczo-bojowego największą rolę odgrywali: Krzyżanowscy, Oleśniccy, Potworowscy, Sienieńscy.
Frazeologia:
królowa kier. królowa mroku i powietrza. kwiat królowa jednej nocy kaktus róża epiphyllum. korona królowej kwiat. korona cesarska kwiat na krety. królowe życia. królowe wikingów. wikingowie królowie. za królową i ojczyznę. ty przez królową dajesz nam króla. warzywa sprowadzone przez królową bonę. bona sforza co zrobiła dla polski. królewska akademia bajek. królewska huta. królewska sosna. królewska droga hiszpania. królową mą. królowo ze mną tańcz. królowo pokoju módl się za nami. królowa odsłoniętych pleców. królowa na łące.
Kategorie:
Sztuka na zamku. Grafit. Tytuły i zwroty honorowe. Królowa (monarchini). Monarchia. Muzeum obrazów.