Dworzec Wiedeński – 1910 rok Dąbrowa
MAL64 Dworzec Wiedeński początek XX wieku – dzieło sztuki, ruchomość/mienie, przede wszystkim z dziedziny wizualnej sztuki plastycznej obraz/malarstwo olejne historyczne/pejzażowe – weduta, miniatura na płótnie w barwach polichromatycznych, którą w 2013 roku namalował Paweł Brodzisz polski artysta malarz, fotograf, grafik, regionalista.
Dworzec Wiedeński początek XX wieku – opis obrazu
Fotografia
Dzieło sztuki MAL64 Dworzec Wiedeński początek XX wieku, Paweł Brodzisz, 2013
Sygnatura – MAL64.
Nazwa obrazu – Dworzec Wiedeński początek XX wieku.
Autor – Paweł Brodzisz.
Rok namalowania – Anno Domini 2013.
Tematyka obrazu – sui generis – swego rodzaju – malarstwo historyczne.
Rodzaj obrazu – pejzażowe (krajobrazowe) – weduta.
Wymiary nominalne/zewnętrzne – niewątpliwie wysokości i szerokości, jak najbardziej majątku ruchomego Muzeum, – stricte – ściśle – wyznacza zakres 6,10 x 4,00 cm.
Dziedzina sztuki – malarstwo.
Funkcja dzieła – sui generis – oryginalny obraz olejny/miniatura.
Rodzaj podłoża – płótno naklejone na płytę pilśniową o grubości 3,00 mm.
Materiał/składnik czynności twórczej – farby olejne artystyczne.
Paleta barw obrazu wykonanego – malarstwo w barwach polichromatycznych.
Mienie ruchome – ex facto ius oritur – prawo wyrasta z faktu – art. 46 Kodeksu cywilnego – jak dotąd – loco – w miejscu – Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak w Tychach w Dziale Malarstwa, Rysunku i Grafiki.
1910 rok Dąbrowa – Dworzec Wiedeński
Paweł Brodzisz – absolvens – kończący – Wydział Artystyczny UMCS na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, zobrazował – in persona – czyli osobiście – według karty pocztowej/widokówki opublikowanej przez Jana Rowińskiego w 1910 roku, a przedstawiającą dworzec kolejowy w Dąbrowie, sensu stricto – w ścisłym znaczeniu – miniaturę olejną Dworca Wiedeńskiego. Ze względu na to, że był dworcem Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej ogólnie określany mianem Wiedeński/Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska – de facto – w rzeczywistości – jej linia boczna z Ząbkowic do Katowic, tunc – wówczas – Prus.
Kolej Warszawsko-Wiedeńska – system kolejowy działający od 1845 roku na terenie Kongresówki/Królestwa Kongresowego – administracyjnie conventio est lex – uzgodnienie ma moc prawa – Konstytucji Królestwa Polskiego – znanego jako Królestwo Polskie utworzone w 1815 roku przez Kongres Wiedeński jako półautonomiczne państwo polskie, wówczas/w latach 1815–1832 części Cesarstwa Rosyjskiego.
Według projektu inż. Stanisława Wysockiego z 1835 roku – głównym elementem jej sieci była linia o długości 327,6 km z Warszawy do stacji granicznej w Maczkach (wówczas zwanej Granicą) w Sosnowcu z Cesarstwem Austriackim, a od 1867 r. Austro-Węgierskim. Tam linia dotarła do austriackiej sieci kolejowej, oferując połączenia do Wiednia (stąd nazwa linii) i dalej.
Była to pierwsza linia kolejowa zbudowana w Kongresówce i druga w Imperium Rosyjskim, po krótkim odcinku 27 km pomiędzy Carskim Siołem a Sankt Petersburgiem (kolej Sankt Petersburg – Carskie Sioło), którego otwarcie nastąpiło w 1837 roku. Linia korzystała ze standardowego europejskiego rozstawu torów (1435 mm (4 stopy 8 + 1/2 cala)), w przeciwieństwie do wszystkich innych kolei w Imperium Rosyjskim, które korzystały z szerokiego rozstawu torów (1524 mm lub 5 stóp), stąd utworzyła system fizycznie oddzielone od innych kolei cesarskich.