generał major Kościuszko Tadeusz

generał major Kościuszko Tadeusz

Generał major Kościuszko Tadeusz Andrzej Bonawentura, przyszedł na świat 4 lutego 1746 na Białorusi we dworze (spalony w 1942 roku przez radzieckich partyzantów – zregenerowany w 2004 roku) należącym do folwarku Mereczowszczyzna (obecnie wyludniona wieś) – (Wołyń – terytorium historyczne w zlewisku górnego Bugu). Odszedł 5 października 1817 w Solurze (miasto nad rzeką Aare w północno-zachodniej Szwajcarii). Generał, Najwyższy Naczelnik Sił Zbrojnych Narodowych w powstaniu 1794.

.

FAL67 200 LAT ORDERU KRZYŻA VIRTUTI MILITARI 1992
Awers	Rewers
Nr eksponatu	FAL67
Rok powstania	1992
Wymiary	Ø 69,8 mm
Rok przekazania	2019
Przekazujący	Osoba fizyczna województwa śląskiego
Własność	Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak w Tychach ul. Żwakowska 8/66
Miejsce wystawy	Dział Falerystyki Weksylologii Heraldyki Symboliki Emblematyki
Rodzaj eksponatu	Pamiątkowy medal
Parametry	Oryginał
Opis awers	Pierwszoplanowo na górze: Order Wojenny Virtuti Militari – najwyższe polskie odznaczenie wojenne. Pod nim w tle: czapka rogata z czaplim piórkiem, za nią 2 pistolety skałkowe, trąbka, skrzyżowane szable, karabiny z bagnetem, lufy armatnie i sztandary. Napis w okręgu: 200 LAT ORDERU KRZYŻA VIRTUTI MILITARI 1992 TWO Zieleńce 18 VI 1792 A.P. Technika relief wypukły.
Opis rewers	Na pierwszym rozplanowaniu autor umieścił portrety dwóch mężów stanu z odznaczeniami na piersi. Tekst w okręgu: KSIĄŻE JÓZEF PONIATOWSKI (prawa strona medalu) GEN. MAJOR TADEUSZ KOŚCIUSZKO (lewa strona medalu). Technika relief wypukły.

.

Generał major Kościuszko Tadeusz – rodzina:

Wywodził się ze średniej szlachty – herbu Roch III. Jego ojcem był miecznik brzeski, pułkownik 3 Pułku Straży Przedniej Buławy Polnej Litewskiej – Ludwik Tadeusz Kościuszko. Matką natomiast Tekla z Ratomskich Kościuszkowa, a siostrą Anna Kościuszko-Siechnowicka h. Pierzchała (Roch III) i starszy brat Józef.

.

Generał major Kościuszko Tadeusz – losy:

W okresie 1755-60 nauki pobierał u pijarów w Lubieszowie (ukraińskie osiedle typu miejskiego w obwodzie wołyńskim). W latach 1765-69 studiował w Szkole Rycerskiej w Warszawie, którą jako wyróżniający się spośród innych ukończył w stopniu kapitana. U schyłku roku 1769 skierowany został jako stypendysta królewski do Paryża, gdzie uwielokrotnił wiadomości m.in. w zakresie inżynierii wojskowej. Ponownie w kraju pojawił się 1774. Nieporozumienie z hetmanem polnym litewskim Józefem Sylwestrem Sosnowskim herbu Nałęcz, którego córkę pragnął poślubić, zmobilizowało go m.in. do pozostawienia kraju jesienią 1775.

.

Udał się wówczas do Ameryki Północnej w celu współuczestnictwa w walce o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Mianowany w październiku 1775 pułkownikiem, następnie generałem brygady odznaczył się męstwem na polu walki przy oblężeniu hrabstwa Saratogi w stanie Nowy Jork (1777). W 1784 powrócił do kraju i ulokował w swym majątku Siechnowicze (gniazdo rodowe) osadzie na Białorusi w rejonie żabineckim obwodu brzeskiego. Reformy polityczne Sejmu Czteroletniego oraz zaawansowanie armii legalizowała jego wejście do służby wojskowej w szarży generała-majora. W czasie kampanii 1792 w obronie Konstytucji 3 maja jako generał lejtnant uczestniczył w walce w armii koronnej, po mistrzowsku realizując kooperację wielorakich rodzajów broni. Wyakcentował się m.in. w charakterze dowódcy w bitwie pod Dubienką, która miała miejsce 18 lipca 1792 w czasie wojny polsko-rosyjskiej. Po akcesji ostatniego władcy Rzeczypospolitej Obojga Narodów króla Polski Stanisława Augusta (Stanisław Antoni Poniatowski herbu Ciołek) do konfederacji targowickiej podał się do dymisji. Tym dekretem nasilił bardziej moralny autorytet, jakim cieszył się w linii granicznej ojczystych stron i poza ich granicami. 26 sierpnia 1792 r. Narodowe Zgromadzenie Prawodawcze rewolucyjnej Francji wyróżniło go tytuł honorowego obywatela.

.

Na repatriacji w Saksonii (kraj związkowy w Niemczech) został prognozowany na nadchodzącego wodza powstania w Polsce. W początkach 1793 bezowocnie zabiegał o pomoc Francji dla walki wyzwoleńczej, która ma nastąpić. We wrześniu tegoż roku w okolicach grodu podwawelskiego zamanifestował swoje projekty reprezentantom spisku, uznając zaaranżowanie do powstania za niedostateczne. Żądał akceleracji organizacji spiskowej poza tym przyśpieszenia adwokatowania powstańczego w gronie szlachty i chłopów. Dopiero pod koniec lutego 1794 nakreślił moment przewrotu na marzec. 24 III 1794 został wyartykułowany w Krakowie Akt powstania, Kościuszko przejął funkcję naczelnika z jednoczesnym administrowaniem dyktatorskim.

.

Błyskotliwy autorytet moralny, deklasował innych generałów doświadczeniem, nieodwołalną wolą walki i intencją do oparcia powstania na zmaganiach zbrojnych całego narodu. Na przestrzeni trwania walki czynił użytek z nowych taktyk w zakresie synergii broni. Gimnastykował się rekompensując niezadowalające uzbrojenie i wyszkolenie armii powstańczej a nawet uwierzytelnił olbrzymie umiejętności w przedmiocie fortyfikacji polowych.

.

W piątek 4 kwietnia 1794 rozczłonkował czeredę rosyjską dowodzoną przez generała kawalerii armii rosyjskiej hrabiego Aleksandra Piotrowicza Tormasowa pod Racławicami, wyrażając pozwolenie przygotowania do kolejnych posunięć zbrojnych (m.in. pobór do wojska i instruktaż chłopów). Będąc inteligentnym politykiem doceniał obligatoryjność pozyskania dla wyewoluowania chłopów. We wtorek 6 V 1794 upowszechnił Uniwersał połaniecki (uniwersały Kościuszkowskie), który likwidował feudalizm personalny i minimalizował pańszczyznę.

.

Człowiek będący dysponentem miejsca w panteonie polskich bohaterów narodowych, dokładał starań w kierunku synchronicznego scementowania wszelkich odłamów polityczno-społecznych pod dewizą jedności w konfrontacji z prześladowcą zewnętrznym. Tym samym przyjmował nieufną postawę wobec jakobinów, a równolegle występował na przekór pełnomocnikom prawicy. Sterowały w przekonaniach Kościuszki teorie republikańskie. Po kompromitacji pod Maciejowicami został represjonowany i osadzony w twierdzy Petropawłowskiej w Petersburgu – rosyjskim mieście zlokalizowanym w delcie Newy nad Zatoką Fińską.

.

W listopadzie 1796 został uwolniony przez antecedentnego Cesarza Wszechrusi Pawła I Romanowa. Z końcem 1796 przekroczył granice Ameryki, a w lipcu 1798 pofatygował się do Paryża, tu został powitany z honorami przez najwyższą instancję francuską i emigrację polską. Asystowanie przy kreowaniu legionów polskich, dało oparcie w inauguracji w dniu 8 września 1799 legii naddunajskiej (polski mechanizm wojskowy zaprojektowany w Republice Batawskiej z dotychczasowej podstawowej jednostki w wojsku armii austriackiej). W 1799 integrował się z lewicą emigracyjną, partycypował w planowaniu w kraju Towarzystwa Republikanów Polskich (konspiracyjna polska organizacja wyzwoleńcza powstała 1 X 1798 w Warszawie). Po pozyskaniu panowania we Francji przez męża stanu, przywódcy politycznego i wojskowego Napoleona Bonapartego, Kościuszko kontestatorski jego totalizmowi ewolucyjnie formatował konsolidację z rządem francuskim.

549. 617. 669. 705. 732. 802. 921. 948. 1008. 1027. 1047. 1051. 1053. 1074. 1087.

.

Generał major Kościuszko Tadeusz – płaszczyzna rekomendowana:
Rodziny z dziećmi	Grupy zorganizowane	Osoby niepełnosprawne	Turyści zmechanizowani
Henryk Jan Dominiak	Fryzjer Kajzerek	Dom LUX Tychy	Biuro Rachunkowe Janik
ABC kompresory	Świerczyniec	Pszczyna	SKRYBA Papiery Tonery
Biuro Rachunkowe Stokłosa	PROGRESS Komputery	Armii Krajowej	Cienista
Dąbrowskiego	Fabryczna	Główna	Jana Pawła II
Katowicka	Legionów Polskich	Prosta	Władysława Sikorskiego
Sosnowa	Tulipanów	Łowiecka	Skośna
Zielone Tychy Kultura	Malarstwo	Rysunek	Grafika
Rzeźba	Ceramika	Heraldyka	Symbolika
Emblematyka	Broń biała	Korfanty Wojciech	Zawisza Czarny
Kurpiński Karol

.

Generał major Kościuszko Tadeusz – zbiorowość:
Kategoria strony	Pakiet falerystyki	Najpopularniejsze informacje	Dokument elektroniczny
Esencja na znak alfabetyczny K	Wojtyła Karol	MKiDN	BIP1 – Muzeum
21 maja 2020	Czachowski Dionizy	NIMOZ	9001 E 22b – obiekt na szlaku
Wachlarz Prus 1	Falerystyka
Życiorys człowieka	F2 Stefan Batory Huta Batory
	S 3
	Wszystko
	Kopalnia Barbara Chorzów
	25 Lecie
	Bractwo Kurkowe
	Medal wystawa
	Św. Jan Bosko
	Kolekcja

.

.

.